Τ.Τσαλικιάν: «Η αξία του παιδιού μου γι αυτούς ήταν όσο μία κατσαρίδα»
Η μητέρα του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου κ.Τζίνα Τσαλικιάν περιέγραψε τον 15χρονο γιο της ως ένα ήσυχο, συνεσταλμένο, καθόλου επιθετικό και εσωστρεφές παιδί. Όπως είπε, δεν ήταν ιδιαίτερα μελετηρό παιδί, ήθελε ωστόσο, να σπουδάσει Νομική. Η διαγωγή του, είπε η κ. Τσαλικιάν, στο σχολείο, ήταν πάντα κοσμιοτάτη και ποτέ δεν είχε αντιμετωπίσει πρόβλημα με τη συμπεριφορά του.
Η μητέρα του αδικοχαμένου μαθητή είπε στο δικαστήριο ότι την επίμαχη μέρα, την 6η Δεκεμβρίου 2008, ο Αλέξανδρος θα πήγαινε σε αγώνα πόλο το μεσημέρι και αργότερα, το βράδυ, θα τον πήγαινε η ίδια με φίλους του στο Φάρο Ψυχικού για να γιορτάσουν την ονομαστική γιορτή φίλων τους. Ο Αλέξανδρος της είχε τηλεφωνήσει μετά τον αγώνα και της είπε ότι θα βρισκόταν στα Εξάρχεια με φίλο του -που είναι μάρτυρας στο δικαστήριο- και κανόνισαν να περάσει να τους πάρει από εκεί, για το Ψυχικό.
Αναφερόμενη στο πώς έμαθε το τραγικό συμβάν, η κ. Τσαλικιάν είπε: «Γύρω στις 9 το βράδυ χτύπησε το κινητό μου, που έδειχνε ότι με καλεί ο Αλέξανδρος. Απάντησα αμέσως, "έλα Αλέξανδρε, έρχομαι να σας πάρω". Στο τηλέφωνο όμως, ήταν μία γυναικεία φωνή που μου είπε ότι το παιδί μου είναι σοβαρά τραυματισμένο στον "Ευαγγελισμό". Από τον τόνο της φωνής της κατάλαβα ότι μπορεί να μη ζει. Τη ρώτησα, "ζει;". Μου είπε, δεν μπορώ να σας πω, καλύτερα, όμως, μην έρθετε μόνη στο νοσοκομείο, πάρτε και κάποια φίλη σας. Πήρα μία φίλη τηλέφωνο και της είπα ότι ο Αλέξανδρος είναι νεκρός. Στο νοσοκομείο ήταν δύο άνθρωποι της Αστυνομίας που μου είπαν ότι ο γιος μου δολοφονήθηκε».
Σύμφωνα με την κ. Τσαλικιάν, φίλοι του παιδιού της τής διηγήθηκαν ότι, όταν πήγαν στη συμβολή των οδών Τζαβέλα και Μεσολογγίου, ο Αλέξανδρος και ο φίλος του -αυτόπτης μάρτυρας- κάθισαν σε υπόστεγο για να φάνε σάντουϊτς και να πιουν πορτοκαλάδα. Εκεί, όπως της είπε και ο ανήλικος φίλος του Αλέξανδρου, έγινε κάποιο μικροεπεισόδιο με άλλα παιδιά και τους δύο αστυνομικούς του περιπολικού, προς τους οποίους τα παιδιά πέταξαν ένα μπουκάλι με νερό.
Η κ. Τσαλικιάν κατέθεσε ότι ο Αλέξανδρος και ο φίλος του, όταν είδαν τη λάμψη από την κροτίδα, που έριξαν οι αστυνομικοί, βγήκαν στη μέση του δρόμου για να δουν τι έχει συμβεί. Οι αστυνομικοί τούς είδαν, καθώς τα άλλα παιδιά που είχαν δημιουργήσει το επεισόδιο είχαν οπισθοχωρήσει, και άρχισαν να τους φωνάζουν με υβριστικές λέξεις. Τότε ο Αλέξανδρος, στρεφόμενος προς τον Κορκονέα, που βρίζοντας τον προέτρεπε να κάνει πίσω, του είπε «γιατί, τι θα μου κάνεις;». Ο αστυνομικός του απάντησε: «Τώρα θα σου δείξω τι θα σου κάνω και έβγαλε το πιστόλι και τον πυροβόλησε».
«Αυτός ο κύριος», είπε η μάρτυρας στρεφόμενη προς τον Επ. Κορκονέα, «πυροβόλησε το παιδί μου και μετά, σηκώθηκαν με τον άλλον και έφυγαν σαν να μη συνέβη τίποτα. Πήγαν στους άλλους αστυνομικούς, που ήταν πιο πάνω, και δεν είπαν τίποτα. Η αξία του παιδιού μου γι αυτούς ήταν όσο μία κατσαρίδα. Σαν να είχαν πατήσει ένα ποντικάκι στο δρόμο». Όπως είπε η κ. Τσαλικιάν, με βάση όσα της έχει πει ο φίλος του θύματος, μετά τους πυροβολισμούς ο Αλέξανδρος με έκπληκτο βλέμμα γύρισε προς το μέρος του, του είπε «ωχ, με χτυπήσανε» και έπεσε νεκρός στο έδαφος.
Αναφερόμενη δε, στο ότι ο βασικός κατηγορούμενος αστυνομικός ζήτησε συγγνώμη μόνο κατά την προανακριτική κατάθεσή του, τόνισε «για ποια συγγνώμη μιλάμε; Εδώ δεν γύρισε πίσω του να δει το παιδί μου, που ήταν κάτω. Τον άφησαν και έφυγαν, αντί να τον πάνε στο νοσοκομείο. Εμένα αυτό με έχει πειράξει πιο πολύ από το ότι δεν ζήτησε συγγνώμη».
Η κ. Τσαλικιάν αναφέρθηκε εκτενώς στην κατάθεσή της σε όλα όσα ακούστηκαν για το παιδί της μετά τη δολοφονία και για το κατά πόσο συμμετείχε, ή όχι, σε επεισόδια στον αγώνα πόλο στο Χαλάνδρι. «Πολλοί άνθρωποι προσπάθησαν να συκοφαντήσουν το παιδί μου και να πουν ότι συμμετείχε σε βανδαλισμούς. Να σας πω κάτι, κυρία πρόεδρε; Ο Αλέξανδρος είχε τα ρούχα του ατσαλάκωτα. Αν είχε πέτρες και λοστάρια και συμμετείχε σε επεισόδια, τα ρούχα του θα ήταν βρώμικα. Το μόνο που είδα εγώ, ήταν μία τρυπούλα στο στήθος από τη σφαίρα, που επέφερε και το θάνατο. Στην τσέπη του βρήκα μόνο μία καρδούλα, που είχε αγοράσει και το συγκεκριμένο βράδυ, θα την έδινε στην αγαπημένη του… Το παιδί μου το σκοτώσανε δύο φορές. Τον σκότωσε μία φορά ο δολοφόνος και τη δεύτερη τον σκότωσε όλη η προσπάθεια σπίλωσης της τιμής και της υπόληψής του. Του σκότωσαν το σώμα του, του σκότωσαν και την ψυχή».
Η πρόεδρος του δικαστηρίου, από τη μεριά της, είπε πως αστικώς υπεύθυνο για το θάνατο του 15χρονου είναι το δημόσιο, σε βάρος του οποίου μπορεί εφόσον το επιθυμεί να στραφεί η οικογένεια.
Από τους Άνεργους Δημοσιογράφους, μέσω Γιάννη Καφάτου.