ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗ ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΩΝ ΕΠΕΙΣΟΔΙΩΝ!

Τα ποστ που αναρτούνται να είναι όσο γίνεται επιβεβαιωμένα,
ή με κάθε επιφύλαξη της πηγής τους.

Παράκληση επίσης, μη "σνομπάρετε" τις Ετικέτες. Για το "ιστορικό" των αναρτήσεων έχει σημασία να μπορεί να αναζητήσει κάποιος ποστ με την ίδια θεματολογία.
Ευχαριστώ, Υ.Κ.

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

90936071.

Ο Γιώργος Πήττας είναι ένας από τους λίγους "επώνυμους" μπλόγγερ που έχω μεγάλη εκτίμηση στον τρόπο με τον οποίο γράφει. Διαβάζοντας το τελευταίο του πόστ- έκκληση, δοκίμασα να πάρω το αναθεματισμένο νούμερο απο κινητό (σταθερό δεν παίζει αυτή την περίοδο) αλλά ήταν αδύνατον. Μπορεί να είναι γενικό το πρόβλημα με την γραμμή, μπορεί να μην λειτουργεί από κινητά...Τέσπα μπορώ να ξαναδοκιμάσω. Ορίστε όμως το επίμαχο κομμάτι του πόστ του, το οποίο αποφάσισα να αναδημοσιεύσω:

"Για τους ανθρώπους που κακοποιούν τα ζώα, είτε σκύλους είτε γάτες είτε άλλα, δεν έχω λόγια να γράψω.

Καμία περιγραφή καμία ύβρης, κανένας ορισμός δεν θα είναι ποτέ επαρκής για να «ζωγραφίσει» τον βόθρο της «ψυχής» που κουβαλάνε αυτά τα ανθρωποειδή.

Και δεν θα κάνω κανένα διαχωρισμό ή κατηγοριοποίηση αυτών που κακοποιούν ζώα και εκείνων που κακοποιούν ανθρώπινα παιδάκια. Είναι ακριβώς το ίδιο, διαφορά δεν υπάρχει καμία.

Και στις δύο περιπτώσεις το πλαίσιο είναι ίδιο. Μιλάμε για κακοποίηση πλασμάτων που δεν έχουν τρόπο να αμυνθούν, και που εξ ίσου προσφέρουν αγάπη χωρίς ανταλλάγματα.

Ο νόμος είναι εξαιρετικά ανεπαρκής. Και επίσης έστω και έτσι όπως είναι, σπάνια τηρείται.

Θα το πω με άλλο τρόπο.

Ο «άνθρωπος» που βασανίζει ένα ζώο, είναι ένας δυνάμει βιαστής και δολοφόνος.

Κάθε Σάββατο σας γράφω διάφορα και εσείς υπομονετικά είτε με διαβάζετε, είτε γυρίζετε σελίδα και λέτε «τι μπούρδες λέει πάλι αυτός ο Πήττας». Δεν πειράζει.

Σήμερα όμως, θέλω και το θέλω έντονα, να σας ζητήσω μια χάρη.

Θέλω, μόλις τελειώσετε την ανάγνωση ή ακόμα και αυτή τη στιγμή, να κάνετε ένα τηλεφώνημα.

Να τηλεφωνήσετε στον αριθμό 90936071.

Θα σας στοιχήσει 1 ευρώ και 71 σεντ ακριβώς.

Και τα χρήματα αυτά, θα πάνε κατευθείαν στο Καταφύγιο ζώων Argos Sanctuary που λειτουργεί κάτω από τη σκέπη της Κυπριακής Φωνής για τα Ζώα.

Και όσοι μπορείτε, τηλεφωνήστε πάνω από μία φορά.

Είμαι βέβαιος πως δεν θα φτωχύνετε αν κάνετε και ένα και δύο και τρία τηλεφωνήματα που συνολικά θα στοιχήσουν λιγότερο από έναν καφέ σε μια από τις καφετερίες της πόλης.

90936071. Τηλεφωνήστε ξανά και, είμαι βέβαιος πως μετά θα νιώσετε ωραία, όπως νιώθουμε όλοι οι κανονικοί άνθρωποι όταν έχουμε κάνει κάτι θετικό.

Το Argos Sanctuary ξεκίνησε το 2006 σε μια έκταση γης, πρώην λατομείο, που παραχώρησαν για αυτό το σκοπό οι Βρετανικές Βάσεις και η Δημοκρατία. Οι λίγοι άνθρωποι που το στηρίζουν εθελοντικά έπεσαν με τα μούτρα στη δουλειά για να μπορέσει αυτός ο χώρος να εκπληρώσει την αποστολή του.

Δηλαδή, την φιλοξενία δεκάδων, εκατοντάδων ζώων που φτάνουν εκεί εγκαταλελειμμένα, κακοποιημένα, βασανισμένα, άρρωστα, ακρωτηριασμένα, τραυματισμένα, από τους αρκετούς ανώμαλους που ζουν μεταξύ μας και συχνά μας χαιρετάνε και στο δρόμο ή μας σφίγγουν το χέρι σε κάποιες κοινωνικές συναναστροφές.

Σε αυτούς περιλαμβάνω και τους γελοίους που παίρνουν ένα σκυλάκι γιατί έτσι επιβάλλει η μόδα και η φιγούρα, και το φορτώνουν (και αυτό) στην οικιακή βοηθό η οποία συνήθως ούτε διάθεση ούτε αντοχή έχει για να αναπτύξει προσωπική σχέση με έναν σκύλο.

90936071(Τηλεφωνήσατε;)

Οι άνθρωποι του Argos Sanctuary έδωσαν την ψυχή τους στο Καταφύγιο, προκειμένου τα ταλαιπωρημένα από τους ανθρώπους πλάσματα να βρουν στοιχειώδη αξιοπρέπεια.

Αυτό, σήμαινε μια τεράστια οικονομική αιμορραγία.

Ξέρετε, τα ζώα δεν διαφέρουν από τους ανθρώπους.

Η διαφορά είναι πως οι τελευταίοι, είμαστε το χειρότερο ζώο του πλανήτη.

Όπως και εμείς, αν είναι στοιβαγμένα όλα μαζί, θα αγριέψουν και θα σφαχτούν μεταξύ τους.

Άρα, οι χώροι πρέπει να είναι εξειδικευμένοι.

Τα ορφανά κουτάβια, έχουν τις ίδιες ανάγκες με τα ανθρώπινα παιδάκια.

Πρέπει να είναι χώρια για να προστατευθούν.

Οι μητέρες με τα νεογέννητα, το ίδιο.

Οι υπερήλικες επίσης.

Τα άρρωστα και υπό θεραπεία ξεχωριστά για να μην επηρεάσουν τα άλλα.

Και όπως αντιλαμβάνεστε, αν όλα αυτά δεν τηρούνται σαν προδιαγραφές, τότε το Καταφύγιο μετατρέπεται σε κολαστήριο, παύει να εκπληρώνει την αποστολή του.

Όλα αυτά, τα δημιούργησαν οι άνθρωποι του Argos Sanctuary.

Με προσωπικές θυσίες, με αρχιτεκτονικές μελέτες, με μηδενική ουσιαστικά οικονομική υποστήριξη από την Πολιτεία, κατάφεραν να φέρουν το Καταφύγιο σε επιθυμητά επίπεδα.

Και σε όσα ανέφερα προηγουμένως, προσθέστε έξοδα Κτηνιάτρων, διατροφής, στειρώσεων και γενικής φροντίδας.

Το Argos Sanctuary, αυτή τη στιγμή κινδυνεύει να τιναχθεί στον αέρα.

Τα χρέη είναι δυσβάσταχτα, οι άνθρωποί του στριμωγμένοι στη γωνία, οι χώροι γεμάτοι από ζωάκια που κάποιοι από εμάς κακοποιήσαμε και εγκαταλείψαμε, και πρέπει να βοηθηθεί τώρα, αυτή τη στιγμή.

90936071.

Αν ήδη τηλεφωνήσατε, ξανατηλεφωνήστε και διαδώστε αυτόν τον αριθμό παντού.

Και εσύ που με διαβάζεις αυτή τη στιγμή Αγαπητέ Αναγνώστη, Ζώο είσαι!

Και εγώ, και όλοι μας. Όλοι Ζώα είμαστε σε αυτή τη γη-μην ξεχνάμε, πως η λέξη απλά σημαίνει Ζωντανό Πλάσμα, έμψυχο, που χαίρεται και λυπάται.

Και που στην περίπτωση των τετράποδων συγκάτοικών μας στον πλανήτη, μόνο προσφέρουν.

Υπάρχει ακόμα ένας τρόπος να βοηθήσετε το Argos Sanctuary, το οποίο φιλοξενεί και σκυλάκια και γατάκια.

Σκεφτείτε σοβαρά, να υιοθετήσετε ένα ζωάκι.

Αν μπορείτε να εντάξετε στη ρουτίνα σας ένα σκυλάκι, κάντε το υπό την προϋπόθεση πως θα το σεβαστείτε. Αν όχι, υιοθετήστε μια γατούλα ή έναν γατούλι. Θα μπορούσα να γράψω σελίδες για το πόσο μαγικά και σπουδαία πλάσματα είναι οι γάτες, για το πόσο βαθιά μπορούν να μπουν στη ψυχή μας και να δημιουργήσουν μοναδικούς εσωτερικούς δεσμούς. Και επιπλέον έχουν κυριολεκτικά τις ελάχιστες απαιτήσεις. Λίγο φαγητό και πολύ αγάπη.

90936071. Άντε λοιπόν. Ας αποδείξουμε πως είμαστε, έστω λίγο, Άνθρωποι."

-UPDATE-

Κάτι που δεν πρόσεξα:

"Όσοι και όσες επιθυμούν να προσφέρουν στο Argos Sanctuary και είναι εκτός Κύπρου, μπορούν να τηλεφωνήσουν αφού προσθέσουν τον σχετικό τηλεφωνικό κωδικό, δηλαδή το 00357 και μετά κανονικά τον αριθμό της αυτόματης δωρεάς 90936071"




Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009

Σιγά μην κλάψει, σιγά μη φοβηθεί:

Αντιγράφω από το tvxs.gr:

Η Κωνσταντίνα Καρακατσάνη, μία εκ των έξι καταζητούμενων για την υπόθεση του Χαλανδρίου, με επιστολή της στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» απαντά στις δηλώσεις του κ. Χρυσοχοϊδη αλλά και σε όσα γράφτηκαν για τη «γιάφκα» και τους συγκατηγορούμενούς της. «Δεν εμφανίζομαι, γιατί δεν προτίθεμαι να γίνω βορρά στις ασφαλίτικες φιλοδοξίες για παράσημα και όχι επειδή σχεδιάζω ενέργειες», επισημαίνει.



Με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα αποφάσισα να δημοσιοποιήσω τη θέση μου σχετικά με την υπόθεση που κατηγορούμαι, υποστηρίζοντας πρώτα και πάντα την πολιτική μου ταυτότητα.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Την ημέρα που η αστυνομία έκανε την έφοδό της στην υποτιθέμενη γιάφκα στο Χαλάνδρι, συνέλαβε τέσσερα άτομα. Τα τρία αυτή τη στιγμή βρίσκονται έγκλειστα σε διάφορες φυλακές, ενώ το τέταρτο αφέθηκε. Στα δελτία επικρατεί κλίμα τρομοϋστερίας, ενώ οι δημοσιογράφοι στα πρόθυρα του εμφράγματος, ορύωνται και αναπαράγουν φαντασιόπληκτες ιστορίες τρόμου. Οργιάζουν και φαντασιώνονται πράγματα για τα οποία, όχι μόνο στοιχεία δεν έχουν, αλλά ούτε καν ενδείξεις. Αμέσως μετά εκδόθηκαν εντάλματα σύλληψης για έξι ανθρώπους που τα αποτυπώματά τους βρέθηκαν στο σπίτι και σε αντικείμενα μέσα σε αυτό, τα οποία σε καμία περίπτωση δεν σχετίζονται με την εν λόγω υπόθεση (πόρτες, παράθυρα, εφημερίδες, σακούλες, κιθάρες) ή στηρίχτηκαν στην παρουσία των οχημάτων τους έξω από το σπίτι.

Είναι προφανές ότι η αστυνομία έπραξε έτσι για να ικανοποιήσει την ανάγκη της τότε κυβέρνησης να δείξει ότι παράγει έργο, έστω και την τελευταία στιγμή της προεκλογικής εκστρατείας. Θα ήταν καταστροφικό η οποιαδήποτε κυβέρνηση να κατέβει από το σανίδι αφήνοντας πίσω της μια θητεία γεμάτη σκάνδαλα και διαφθορά και χωρίς καμία επιτυχία, έστω και φαινομενική. Γι’ αυτό αποφάσισαν ότι πρέπει να βαφτίσουν το σπίτι «γιάφκα», την παρέα «οργάνωση» και τα άτομα που πήγαιναν στο σπίτι αδίστακτους βομβιστές και να τους στείλει φυλακή, μπας και πείσουν κανέναν ότι παράγουν έργο. Μετά από κάποιες μέρες ανέλαβε ο επόμενος. Ο Μ. Χρυσοχοίδης, υπουργός που κατέχει το πιο «σεβαστό προφίλ» στα μάτια της κοινής γνώμης και τη «μεγάλη επιτυχία επί 17Ν», δεν είναι δυνατόν τη δύσκολη στιγμή της καριέρας του να κάνει λάθη. Και αρχίζει πάλι το παραλήρημα....

Μπορεί η Ν.Δ. να υποτίθεται πως εξάρθρωσε τη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, αλλά το ΠΑΣΟΚ μόλις ανέβηκε, μέσω αυτής της οργάνωσης βρήκε και την άκρη του νήματος για όλο το σύμπλεγμα της τρομοκρατίας. Και ο πυρετός άρχισε να ανεβαίνει... Με μια φωνή (όπως πάντα άλλωστε) μπάτσοι και ΜΜΕ αναγγέλλουν με πάσα βεβαιότητα ότι εμείς οι έξι πραγματώσαμε τα τελευταία χτυπήματα, ότι έχουμε σχέσεις με όλες τις οργανώσεις, ότι γνωρίζουμε άτομα...

Ενώ λένε ότι υπάρχει και το ενδεχόμενο να κρυβόμαστε μαζί με τους τρεις επικηρυγμένους συντρόφους, να κάνουμε ληστείες και να σχεδιάζουμε τα επόμενα χτυπήματα όλοι μαζί. Τώρα που τα συμπέραιναν όλα αυτά... Μάλλον οι μπάτσοι βλέπουν το «CSI MIAMI» και μετά δίνουν πληροφορίες στα αστυνομικά δελτία. Κανονίστε να σοβαρευτείτε λίγο, γιατί έτσι δε γίνεται δουλειά...

Επίσης καθοριστικό ρόλο στην έκδοση του εντάλματός μου είχε το γεγονός ότι η αστυνομία γνωρίζει τη σχέση μου με τον αναρχικό χώρο, λόγω της σύλληψής μου τον Ιανουάριο σε επιχείρησή τους σε σπίτια των Εξαρχείων, μετά την επίθεση του ΕΑ στο υπουργείο πολιτισμού. Και τότε για να μπουκάρουν, ισχυρίστηκαν ότι ήμασταν ύποπτοι (λόγω της τοποθεσίας του σπιτιού μάλλον) και αφού δεν βρήκαν τίποτα, για να μην γυρίσουν με άδεια χέρια, με συνέλαβαν (με άλλα δυο άτομα) για άσχετο λόγο. Μπορεί το δικαστήριο τότε να με αθώωσε, αλλά αυτό στάθηκε μεγάλο συν στα χέρια της αστυνομίας για να μπορέσει να με κατηγορήσει και σήμερα, μιας και με θεωρούσαν πλέον σεσημασμένο άτομο.

Και έτσι, λοιπόν, όλοι μαζί οι άρρωστοι κάνουν συνειρμούς και βγάζουν λάθος συμπεράσματα. Εγώ πάντως αυτό που έχω να τους πω, είναι να κλείσουν το στόμα τους, γιατί βάζω τα γέλια κάθε φορά που τους ακούω να λένε πως κανείς δεν εμφανίζεται, γιατί είμαστε ένοχοι. Δεν εμφανίζομαι, γιατί δεν προτίθεμαι να γίνω βορρά στις ασφαλίτικες φιλοδοξίες για παράσημα και όχι επειδή σχεδιάζω ενέργειες. Δεν επέλεξα να είμαι σε αυτή τη θέση, άλλοι το αποφασίσανε για μένα. Άλλοι προσπαθούν να δείξουν ότι είμαι στην παρανομία, να με θέσουν εκτός της καθημερινότητας, των δραστηριοτήτων μου και εκτός της ζωής μου γενικότερα. Και δεν θα πάω φυλακή για αυτούς τους άλλους που αποφάσισαν ότι τα κελιά της δημοκρατίας τους έχουν χώρο και πρέπει να τα γεμίσουν, για να σκούζουν ότι παράγουν το κατάπτυστο έργο τους. Γι’ αυτό δεν παρουσιάζομαι «αυτοβούλως» αν το πιάσατε... Και όλα αυτά γιατί; Για ένα αποτύπωμα σε μια σακούλα μέσα σε σπίτι φίλου; Με ένα αποτύπωμα σε μία σακκούλα γίναμε συντονιστές ολόκληρης της νεοτρομοκρατίας στην Ελλάδα; Μόνο την Αλ Κάιντα δεν μας έχουν φορτώσει ακόμη...Και ας ψάξουν καλύτερα, θα δουν τα αποτυπώματά μου παντού στο σπίτι. Και τι σημαίνει αυτό δηλαδή;

Ούτε εκρηκτική ύλη υπήρχε διασκορπισμένη, ούτε καμία βόμβα σε εμφανές σημείο, όπως είπαν για να μπορέσουν να κατηγορήσουν οποιονδήποτε έμπαινε. Η αντιτρομοκρατική μπήκε μέσα και έκανε το σπίτι Κόσοβο. Έβαλαν στο τραπέζι κουτιά με μπογιά και σπρέυ και έλεγαν ότι «αυτά είναι τα σύνεργα των τρομοκρατών» λες και οι μπογιές είναι εκρηκτικές ύλες. Πως και δεν μας είπαν ότι το τηλεκοντρόλ είναι χειροβομβίδα...

Και όσο για τον υπουργό Δημ. Τάξ. που ζήτησε στα έξι άτομα να παρουσιαστούν, προσωπικά του δηλώνω ότι δε συνηθίζω να απολογούμαι, ειδικά στην αστυνομία σας, και ειδικότερα εφόσον δεν υπάρχουν στοιχεία σε βάρος μου. Να πάω στην δικαιοσύνη να αποδείξω τι; Ότι η παρέα έγινε οργάνωση και το σπίτι γιάφκα για να έχουν το ελεύθερο να κατηγορήσουν όποιον θέλουν; Ότι μας φορτώνουν ολόκληρο τον ποινικό κώδικα και μάζεψαν όποιον βρήκαν μόνο και μόνο για να μιλήσουν για συλλήψεις; Ή μήπως τελικά να πάω ν’ αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας; Να πάω να διαπραγματευτώ τι ακριβώς; Αναρχική είμαι, δεν είμαι ζητιάνα να κάνω διαπραγματεύσεις και παζάρια.

Και γι’ αυτό θα είμαι απόλυτη σ’ αυτά που έχω να πω. Παρ’όλα αυτά, εγώ μπορεί να μην αναγνωρίζω το δικαστήριο ως θεσμό, αυτό όμως με αναγνωρίζει ως ένοχη. Αυτή η ιστοριούλα κάποτε πρέπει να σταματήσει και γι’ αυτό θα αναγκαστώ να αναμετρηθώ με την δικαιοσύνη σας, όταν έρθει η ώρα.

Και, επιτέλους, κύριε Χρυσοχοΐδη, αποκτήστε σταθερή άποψη: Τη μία κάνετε λόγο για «παιδάκια που ζουν μακριά από τις οικογένειες τους και η δημοκρατία πρέπει να ‘ναι επιεικής» και απ’ την άλλη η υπόθεση αναβαθμίζεται και περνάει σε εφέτη ανακριτή. Δεν κάνω παράπονα. Απλά αναδεικνύω τα παιχνιδάκια πολιτικών σκοπιμοτήτων.

Ξέρω ότι μπορεί να κατηγορηθώ για τις αλήθειες που λέω, αλλά αυτό είναι που ξέρω να κάνουν οι ηδονοβλεψίες εκπρόσωποι του νόμου κάθε είδους. Να κατασκευάζουν σαθρά κατηγορητήρια, να εξαντλούν στις ανακρίσεις, να ποινικοποιούν φιλικές σχέσεις, να δικάζουν συνειδήσεις και να προσπαθούν να γεμίσουν τα κολαστήριά τους με επαναστατημένες ψυχές. Και φυσικά να προωθούν τη ρουφιανιά επικηρύσσοντας τους συντρόφους. Μιας και ήξεραν δηλαδή ότι σε κάποιους θα τρέξουν τα σάλια μόλις ακούσουν το μεγάλο ποσό της επικήρυξης και θα σπρώχνονταν μεταξύ τους για το ποιος καταδότης θα μιλήσει πρώτος.

Ο κύριος Χρυσοχοΐδης είχε το θράσος να επικηρύξει τα τρία παιδιά, ενώ ποτέ κανείς δεν έβγαλε στη δημοσιότητα καμία φωτογραφία κανενός μπάτσου από αυτούς που βιάζουν, δολοφονούν σε φυλακές και κρατητήρια, συμμετέχουν σε κυκλώματα παιδικής πορνογραφίας και ναρκωτικών, βασανίζουν, δέρνουν, σπάνε κεφάλια, βγάζουν όπλα και εκπυρσοκροτούν. Γιατί πολύ απλά αυτοί, οι νυν προστάτες του πολίτη, έχουν το ακαταλόγιστο. Η κοινωνία τους το παρέχει με την ένοχη σιωπή της.

Απευθύνομαι δημόσια όχι για να αποδείξω την αθωότητά μου, καθώς το δίπολο αθωότητας και ενοχής δεν χωράει στη λογική μου (άλλωστε σε αυτούς που θεωρώ ενόχους, έχω ήδη αναφερθεί), αλλά επειδή εκτός από τους σιχαμένους ξερολισμούς των κονδυλοφόρων της εξουσίας υπάρχει και μια άλλη αλήθεια.

ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΠΟΥ ΒΑΔΙΣΑΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ Σ’ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΕΙΝΑΙ ΟΣΟΙ ΣΤΑΘΗΚΑΝΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ

ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ ΚΩΝ/ΝΑ
12-11-09

Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2009

Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,

 
ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ....
ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΝΩ ΜΟΝΟ 

ΣΤΟΝ ΜΙΚΡΟΥΛΗ ΜΑΣ ΕΚΕΙ ΨΗΛΑ ΑΛΕΞΗ
ΔΕΝ ΤΟΝ ΞΕΧΝΑΜΕ



Μου λεν αν φύγω από τον κύκλο θα χαθώ
στα όρια του μοναχά να γυροφέρνω.
Και πως ο κόσμος είν' ανήμερο θεριό
κι όταν δαγκώνει εγώ καλά είναι να σωπαίνω.
Κι όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ
μου λεν να πάω κρυφά κάπου να κλάψω.
Και να θυμάμαι πως αυτό το σκηνικό
είμαι μικρός, πολύ μικρός για να τ' αλλάξω.

Μα εγώ μ΄ ένα άγριο περήφανο χορό
σαν αετός πάνω απ' τις λύπες θα πετάξω.
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.
Θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό,
θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να γελάσω

Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.

Μου λεν αν φύγω πιο ψηλά θα ζαλιστώ
καλύτερα στη λάσπη εδώ μαζί τους να κυλιέμαι.
Και πως αν θέλω περισσότερα να δω,
σ' ένα καθρέφτη μοναχός μου να κοιτιέμαι.
Κι όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ
μου λεν να πάω κρυφά κάπου να κλάψω.
Και να θυμάμαι πως αυτό το σκηνικό
είμαι μικρός πολύ μικρός για να τ' αλλάξω.

Μα εγώ μ΄ένα άγριο περήφανο χορό
σαν αετός πάνω απ' τις λύπες θα πετάξω.

Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ
Θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό,
θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να γελάσω

Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009

Δέν μας τρομάζουν τα νέα μέτρα!

«Είμαι υπέρ της ελεύθερης έκφρασης στο Διαδίκτυο, άρα ο καθένας εφόσον βέβαια τηρεί τις προϋποθέσεις ότι είναι επώνυμος έχει μία ευθύνη απέναντι στον νόμο»

Δια στόματος Χρυσοχοίδη απο τα Νεα Online.

Κύριε Χρυσοχοίδη, μου θυμίζετε τις δικαιολογίες-πακέτο όπως :"Δεν είμαι ρατσιστής, αλλά δεν τους θέλω εδώ, να πάνε στην χώρα τους.", ή "δεν έχω κάτι με τους ομοφυλόφιλους, αλλά ότι κάνουν να το κάνουν στο κρεβάτι τους" . Κύριε Χρυσοχοίδη, ή αλήθεια είναι πώς δεν είστε υπέρ της ελεύθερης έκφρασης στο Διαδίκτυο (και τρομάζω σε ποιες άλλες μορφές έκφρασης μπορεί να μην είστε επίσης) γιατί όταν με τόση άνεση δηλώνει κάποιος υπέρ κάποιας ελευθερίας, τα "άρα" και τα "αλλά" δεν χωράνε. Δεν υπάρχει ολίγον έγκυος. Παραδεχτείτε πώς έχετε χάσει την μπάλα με όλα αυτά τα "ανώνυμα" μπλογκ (περί ανωνυμίας ποιο κάτω) και μην είστε τόσο αχάριστος γιατί εξαιτίας και αυτών που κράζαν τόσα χρόνια την ΝΔ, είσαστε κυβέρνηση ώστε να μπορείτε να έχετε σήμερα ένα υπουργείο. Λυπάμαι αλλά τους οφείλετε ένα ευχαριστώ.

Κάτι που προφανώς δεν ξέρετε (και δεν ρωτήσατε μάλλον) είναι ότι η φύση των μπλογκ δεν είναι ποτέ ανώνυμη, αλλά ψευδώνυμη (το οποίο δεν απαγορεύεται) και πολύ εύκολα αν τυγχάνουν εκβιαστικά ή θίγουν την προσωπικότητα κάποιου κατ΄επανάληψη τότε και μόνο γίνεται άρση απορρήτου. Ανώνυμα μπορεί να είναι τα σχόλια μέσα σε αυτά, αλλά και πάλι ο ίδιος ο σέρβερ μπορεί να τα επιτρέπει. Βλέπετε πώς ούτε αυτό δεν είναι παράνομο με βάση την αμερικάνικη νομοθεσία (που εκεί έχουν την βάση τους οι περισσότεροι σέρβερ), ούτε και ο χρήστης παρανομεί αν δεν διαγράψει ένα εκβιαστικό σχόλιο. Ηθικά μόνο εάν θέλει το σβήνει. Επίσης, στατιστικά τα "εκβιαστικά" μπλογκ αποτελούν την εξαίρεση του κανόνα. (Αν θέλετε να δείτε που πραγματικά χάνονται κάποια όρια αξιοπρέπειας ρίξτε μια ματιά στο ΥΤ).

Τα μπλογκ δεν είναι τίποτα περισσότερο από ακόμα ένα μέσο έκφρασης, πληροφορίας και ανταλλαγής απόψεων. Αυτό δεν σημαίνει πώς αυτές είναι σωστές ή επιβεβαιωμένες, ούτε ότι θα αντικαταστήσουν την επιστημονική γνώση, την ιστορία ή την παιδεία. Όποιος θέλει να μορφωθεί θα πληρώσει κάτι παραπάνω, θα πάρει ένα επιστημονικό βιβλίο ή θα αγοράσει μία εφημερίδα ( που εκεί γράφουν όλοι επώνυμα αφού τόσο σας καίει) θα στρώσει τον κώλο του να μάθει. Και σε θέματα παιδιάς εσείς έχετε την ευθύνη ως προς τους πολίτες σας. Όχι τα μπλογκ.

Κύριε Χρυσοχοίδη, πραγματικά αναρωτιέμαι αν διαλέξατε το σωστό κόμμα για να γίνετε υπουργός. Το ΠΑΣΟΚ και απ΄το όνομα του δηλώνει λαϊκό κόμμα. Μόνο που δεν βρίσκω τίποτα "λαϊκό" σε αυτό το μέτρο που πάτε να περάσετε, πρώτον γιατί το περισσότερο μέρος του λαού δείχνει να προτιμάει να εκφράζεται ανώνυμα (ψευδώνυμα δηλ.) μέσα από τα μπλόγκ, δεύτερον τα μπλογκ έχουν φτιαχτεί να είναι δωρεάν για τον λαό και όχι για τους λίγους που θα αγοράσουν έναν δικό τους σέρβερ.

Προχωρήστε σε αυτό το μέτρο κύριε Χρυσοχοίδη, κάντε το και δεν θα αργήσει η μέρα που θα διαπιστώσετε πως κάνατε μία τρύπα στο νερό. Πώς επονοματίζοντας ένα μπλόγκ, σαν την Λερναία Ύδρα θα βγαίνουν άλλα δέκα "ανώνυμα". Και αυτό δεν είναι απειλή αλλά η φυσική ανάγκη του ανθρώπου να εκφράζεται όσο μπορεί ποιο ελεύθερα.

Πώς θα το πετύχετε επίσης δεν έχω καταλάβει, αφού ο λογαριασμός των περισσοτέρων μπλογκ δεν δημιουργείται σε ελληνικό έδαφος. Με όσα ιστολόγια είναι γραμμένα στα Ελληνικά; Ε, θα σας γράφουμε στα Αγγλικα! (Στα Γερμανικα, στα Ιταλικά, στα Γαλλικά, στα Τούρκικα, προκειμένου να σας τρελάνουμε!). Καί όσα είναι γραμμένα στα ελληνικά σημαίνει πώς γράφονται και από την Ελλάδα; (Χαχα!Σωθήκατε, κύριε Χρυσοχοίδη μας! ) Μέσω της IP μας; Τώρα μας τσακώσατε! Θα χρυσώσουμε τα ιντερνετ καφέ προκειμένου να αλλάζουμε IP!

Σκεφτείτε τα κύριε Χρυσοχοίδη. Σκεφτείτε όλες τις παραμέτρους γιατί νομίζω πώς δεσμεύσεις τέτοιου τύπου δεν σας παίρνουν. Θα κάνετε την ΝΔ να μοιάζει μπροστά σας με την Μαρία Τερέζα στις επόμενες εκλογές και ούτε εμείς το θέλουμε, φαντάζομαι ούτε και εσείς.

Φιλικά και πάντα "ανώνυμα", Yellow Kid

Υ.Γ. Ευχαριστώ τον e-lawyer για τα λίνκ.

Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009

Νέα Αστυνομία ΠροΠοfone

"Τώρα θα σε γαμησουμε"

Το βίντεο από την Τρίτη ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ
δέκα αστυνομικοί λιάνισαν ένα παιδί βγάζοντας την μαγκιά τους 
Λένε…
Τώρα θα περάσεις καλά", "Τώρα θα σε γαμησουμε" και μετά από λίγο παίρνουν χαμπάρι τα κανάλια και σταματάνε.
Ο θεός ξέρει πόσο ξύλο θα έφαγε μετά
ΜΙΧΑΛΗ ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗ 
άσε τα blogs στην ησυχία τους( χαρη στα blogs θα καταγγέλλουμε  πάντα τέτοια περιστατικά)δείτε εδώ άρθρο
http://enomenoiblogers.blogspot.com/2009/11/blogs_19.html
 και ασχολήσου με την αστυνομική βία 
Σε λίγο έχουμε την επέτειο του Αλέξη και η βία φέρνει βία
Ολo παχιά λόγια τελικά είσαι
Να λογοδοτήσουν αυτοί οι άνανδροι 
που τρέμουν τους εγκληματίες και τα βάζουν βέβαια με περισσή ανανδρία 10 με ένα παιδί
ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΟ 
http://prezatv.blogspot.com/2009/11/video.html

Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009

ΑΠΟΨΕ ΣΚΟΤΩΣΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ

ΟΙ ΠΥΡΟΒΟΛΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΗΧΗΤΙΚΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΑ 
ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΚΑΘΕ ΣΦΑΙΡΑ ΚΑΙ ΑΙΜΑ 
ΑΠΟΨΕ ΣΚΟΤΩΣΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ  
Τάσος  Λειβαδίτης
«Τα νεαρά ζευγάρια σαν αστέρια/ σ΄ ομορφαίνουν μαύρη πολιτεία/ Για μια στιγμή κρατιούνται από τα χέρια/ σκοτώνονται στην άλλη τη γωνία/ Παιδιά, και τον αντέξατε τον δύσκολο καιρό/ Δεν έχει ο έρωτας αρχή κι ο κόσμος τελειωμό/ Στο δρόμο περπατούνε αγκαλιασμένοι / κρυφομιλούνε σε κάποιο καφενείο/ κι όλοι οι νεκροί είναι πάλι αναστημένοι/ σαν γονατίζουν στο Πολυτεχνείο».
Torill Engeland Magrette (ετών 22 σκοτώθηκε στο πολυτεχνείο μια Νορβηγεζα για εμάς
πατώντας κάτω θα κατεβάσετε το εκπληκτικο cd



Ο ΜΙΚΗΣ ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ ΜΙΚΗ













ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΔΙΘΥΡΆΜΒΟΥΣ
ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΣΤΕΦΑΝΙΑ
ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΧΡΩΜΑΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΗΛΙΚΙΑ
ΑΠΛΑ ΕΧΟΥΝ ΑΙΩΝΊΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ
επειδή ξεχνάμε κι όσο περνάει ο καιρός θα ξεχνάμε περισσότερο, οφείλουμε να έχουμε πάντα στον νου μας- και να τη γιορτάζουμε- τη μεγαλειώδη εξέγερση των νέων του ΄73 κατά της χούντας.
. Δεκαεπτά Νοέμβρη, σήμερα. Να είμαστε καλά, για να τη γιορτάζουμε. Και να θυμίζουμε στα παιδιά και τα εγγόνια μας πως εκείνη τη νύχτα, ένα τσούρμο αγόρια και κορίτσια, τα βάλανε με τη χούντα, με κίνδυνο να συλληφθούν, να βασανιστούν, να εκτελεσθούν. Κάτι που δεν έγινε , από τη μέγιστη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, στα επτά χρόνια της τυραννίας.


Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009

Να γράψω και εγώ ένα πόστ για το Πολυτεχνείο.

Τα αφιερώματα άρχισαν. Οι τηλεοράσεις όπως κάθε χρόνο και θα ξανάανακαλύψουν ως δια μαγείας τους ήρωες, τους νεκρούς, την Δαμανάκη να φωνάζει "Εδώ Πολυτεχνείο, Εδω Πολυτεχνείο", τον Λοίζο και τον Μαστοράκη. Στο ενδιάμεσο διαφημίσεις. Μετά, το ζόμπι της Χούντας ο Πατακός να μιλάει για ψεύδη του Κομουνισμού ενώ ο Σαββόπουλος μπροστά απο ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο να ευλογεί τα δικά του μούσια. Και μετά πάλι διαφημίσεις. Αηδιάζω πια με το έργο.

Δεν αηδιάζω με τη καθαυτή εξέγερση του Πολυτεχνείου. Καλό ήταν που έγινε, όπως καλό είναι κάθε φορά που ο κόσμος εξοργίζεται και βγαίνει στους δρόμους για μία ποιο δίκαιη κοινωνία (και όχι για τον ΠΑΟΚ, ή την ΑΕΚ πχ). Και δεν θα την συγκρίνω με αυτή του περασμένου Δεκέμβρη γιατί είναι πολύ νωρίς ακόμα να μιλάμε για τον Δεκέμβρη ως εξέγερση. Όμως επίσης καλό ήταν που έγινε.

Δεν ξέρω καν αν αποδυναμώνεται κάτι τόσο σοβαρό όπως το Πολυτεχνείο όταν καταλήγει να γίνεται "μέρα μνήμης", "επέτειος", γιορτή , κλπ. Η συνείδηση του κόσμου είναι αυτή που θα ήθελα να αλλάξει, ωστε να μην ξαναφέρει ποτέ στην εξουσία τίποτα τυχών Παπαδόπουλους, ή να μην γεννηθεί ποτέ κανείς άλλος Παπαδόπουλος. (οι τυχών συνονόματοι εξαιρούνται απο τον μπακάλη στρατηγό της Χούντας). Αλλά αυτό κατά την γνώμη μου δεν θα γίνει μόνο με μία επέτειο το χρόνο, στάνταρ καθοδηγούμενη.

Γίνεται να αλλάξει; Η απάντηση μου είναι πως όχι. Ο καθένας μας έχει στο μυαλό του και καταλαβαίνει το Πολυτεχνείο με έναν διαφορετικό/προσωπικό τρόπο, ανάλογα με αυτά που έχει βιώσει ή έχει ακούσει. Άλλοι, θα κατέβουν στην πορεία ειρηνικά. Άλλοι θα το εκμεταλλευτούν πολιτικά. Άλλοι θα συμβολίσουν την τότε χούντα με το παρόν σύστημα. Άλλοι θα φοβηθούν μπάχαλα και θα μείνουν σπίτι τους. Άλλοι απλά θα διαφωνήσουν. Άλλοι δεν θα καταλάβουν τι έγινε εκείνη τη μέρα και γιατί την "γιορτάζουμε". Προσωπικά αν με ρωτήσετε τι με ενοχλεί, το να καταθέτουν κάθε χρόνο κάποιοι πολιτικοί το στεφανάκι τους και μετά σπιτάκι τους το θεωρώ από μέρους τους υποκρισία. Δεν το κάνουν επειδή πιστεύουν σε "κάτι", το κάνουν από υποχρέωση.

Άλλαξε λοιπόν κάτι το Πολυτεχνείο; Κάτι έκανε. Ας μην είμαστε υποκριτές δεν έχουμε χούντα, αλλά δεν έχουμε και ακριβώς ελευθερία. Κρίμα πάντως πού η δημοκρατία μας μετά από αυτό συνεχίζει και παραμένει κουτσή. Και πάλι, σίγουρα η λύση δεν είναι ούτε τα τανκς, ούτε και ο "γύψος".

Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

Θολοφασίστας



Απο τον DoctorReason

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009

Τείχη !!


Του Γιάννη Ιωάννου, αναδημοσίευση από το προσωπικό του μπλόγκ.

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

Είμαι θολοπροοδευτικός, βοηθήστε με παρακαλώ!

Κυρίες και κύριοι:

Είμαι θολοπροοδευτικός εδώ και 20 χρόνια. Όλο αυτό το καιρό προσπαθώ να καθαρίσω την θολούρα από πάνω μου και να ενταχτώ στην κοινωνία ως προοδευτικός. Δεν θα σας λέω ψέματα και μάρτυς μου τα βιβλία που έχω διαβάσει όλα αυτά τα χρόνια, οι δίσκοι που άκουγα και μάζευα επιμελώς, το σινεμά που έβλεπα, τα κόμικς που διάβαζα και η ενημέρωση μου γύρω από την τέχνη.

Παρόλο που ενημερώνομαι και παρακολουθώ τις επιστημονικές εξελίξεις, συναντώ τον ψυχαναλυτή μου τρεις φορές την εβδομάδα, θέλω ισότητα και δικαιοσύνη για όλο τον κόσμο, οι γιατροί επίγνωσαν πώς ακόμα πάσχω από την νόσο της Θολοκουλτούρας.

Δεν θέλω να σας κουράσω κυρίες και κύριοι, το μόνο που σας ζητώ είναι μία βοήθεια ώστε να γίνω πραγματικά ένας προοδευτικός άνθρωπος. Αν έχετε την καλοσύνη δώστε μου από το υστέρημα του δικού σας πνευματικού πλούτου, ώστε να μπορέσω να γίνω καλά.

Ευχαριστώ που με ακούσατε.

Frank Zappa & Grandmothers "HELP IM A ROCK"

Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2009

Το δίκιο του νεκρού Αλέξανδρου δεν μας αφορά??

"Οχι στη Χαλκίδα η δίκη για τον Αλέξη Γρηγορόπουλο"


Στη Χαλκίδα έλαχε ο κλήρος να εξελιχθεί στη σκηνή του Δικαστικού της Μεγάρου, η τελευταία πράξη του δράματος της δολοφονίας του 15χρονου Αλέξανδρου.

Εκεί θα έπρεπε όλοι να περιμένουμε να παιχτεί η πράξη της κάθαρσης και να επέλθει η λύτρωση! Η λύτρωση για τη μάνα του παιδιού αυτού, η λύτρωση για τον πατέρα του, τους συγγενείς του, τους καρδιακούς του φίλους, η λύτρωση για όλους εμάς που επιμένουμε να ψάχνουμε ίχνη δικαιοσύνης σ' αυτή την έρημη χώρα!
Κι όμως η πόλη της Χαλκίδας δεν τη θέλει αυτή την τελευταία πράξη, στη δική της σκηνή!
Αρνείται να πάρει το ρίσκο, αρνείται να διακινδυνεύσει την ησυχία των πολιτών της, τις περιουσίες τους, την ίδια τους τη ζωή ακόμη! Δεν ξέρω σε άλλες εποχές τι θα έκαναν οι πολίτες! Δεν ξέρω αν θα υπολόγιζαν το κόστος να αναμετρηθούν με το τέρας της ψευτοεπαναστατικής καταστροφικής μανίας των μπαχαλάκηδων ή θα άνοιγαν την αγκαλιά τους να δεχθούν τον πόνο της μάνας που περιμένει δικαίωση για το αίμα του γυιού της και θα ήταν έτοιμοι να διαφυλάξουν με κάθε κόστος την ορθή εκδίκαση της υπόθεσης αυτής, διακινδυνεύοντας όχι μόνο ζημιές αλλά και την ίδια τους τη ζωή ακόμη!
Που πήγαν οι ήρωες, σ' αυτό τον κόσμο? Που πήγαν οι ήρωες σ' αυτή τη Χώρα?

Τι αξία έχουν οι υλικές ζημιές, μπροστά στη ζωή ενός 15χρονου παλληκαριού, σχεδόν αμούστακου ακόμη??

Τι Χριστούγεννα θα έκαναν αυτοί, αν ήταν το δικό τους παιδί?? Αναρωτήθηκαν??
Για σένα Αλέξανδρε...

Ένα παιδί απόψε βγήκε
στων ονείρων του
τη στράτα να βαδίσει
Του ‘παν πως τα θηρία
που στη Χώρα αυτή
τη ζωή μας δυναστεύουν
αυτό μπορούσε να νικήσει!!
Ένα παιδί νεκρό!
Γιατί αλήθεια;;
Ποιοι ως δόλωμα το έστειλαν
στων αιμοβόρων λύκων τα νύχια;
Τι έφταιξε;
Ποιοι έφταιξαν;;
Τα παιδιά δεν φταίνε πάντως!!
Έκλεισες τα μάτια Αλέξανδρε-Ανδρέα
σαν να πήγαινες για ύπνο!
Ύπνο σύντομο, γλυκό
με την προσμονή της μέρας
που ονειρεύτηκες πως έφθανε!
Στην προσδοκία σου απάντησε
με τρόπο τραγικό
ο ξερός των όπλων κρότος!!
Άραγε στο ζοφερό
που γύρω σου απλώθηκε σκότος
εσύ ξεχώρισες την ευχή
κι ελπίδα του λαού
για ένα ξημέρωμα φωτεινό;;
ή της θυσίας σου
είδες να χάνεται άδικα ο πόνος;;;
.
Από την