Τα αφιερώματα άρχισαν. Οι τηλεοράσεις όπως κάθε χρόνο και θα ξανάανακαλύψουν ως δια μαγείας τους ήρωες, τους νεκρούς, την Δαμανάκη να φωνάζει "Εδώ Πολυτεχνείο, Εδω Πολυτεχνείο", τον Λοίζο και τον Μαστοράκη. Στο ενδιάμεσο διαφημίσεις. Μετά, το ζόμπι της Χούντας ο Πατακός να μιλάει για ψεύδη του Κομουνισμού ενώ ο Σαββόπουλος μπροστά απο ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο να ευλογεί τα δικά του μούσια. Και μετά πάλι διαφημίσεις. Αηδιάζω πια με το έργο.
Δεν αηδιάζω με τη καθαυτή εξέγερση του Πολυτεχνείου. Καλό ήταν που έγινε, όπως καλό είναι κάθε φορά που ο κόσμος εξοργίζεται και βγαίνει στους δρόμους για μία ποιο δίκαιη κοινωνία (και όχι για τον ΠΑΟΚ, ή την ΑΕΚ πχ). Και δεν θα την συγκρίνω με αυτή του περασμένου Δεκέμβρη γιατί είναι πολύ νωρίς ακόμα να μιλάμε για τον Δεκέμβρη ως εξέγερση. Όμως επίσης καλό ήταν που έγινε.
Δεν ξέρω καν αν αποδυναμώνεται κάτι τόσο σοβαρό όπως το Πολυτεχνείο όταν καταλήγει να γίνεται "μέρα μνήμης", "επέτειος", γιορτή , κλπ. Η συνείδηση του κόσμου είναι αυτή που θα ήθελα να αλλάξει, ωστε να μην ξαναφέρει ποτέ στην εξουσία τίποτα τυχών Παπαδόπουλους, ή να μην γεννηθεί ποτέ κανείς άλλος Παπαδόπουλος. (οι τυχών συνονόματοι εξαιρούνται απο τον μπακάλη στρατηγό της Χούντας). Αλλά αυτό κατά την γνώμη μου δεν θα γίνει μόνο με μία επέτειο το χρόνο, στάνταρ καθοδηγούμενη.
Γίνεται να αλλάξει; Η απάντηση μου είναι πως όχι. Ο καθένας μας έχει στο μυαλό του και καταλαβαίνει το Πολυτεχνείο με έναν διαφορετικό/προσωπικό τρόπο, ανάλογα με αυτά που έχει βιώσει ή έχει ακούσει. Άλλοι, θα κατέβουν στην πορεία ειρηνικά. Άλλοι θα το εκμεταλλευτούν πολιτικά. Άλλοι θα συμβολίσουν την τότε χούντα με το παρόν σύστημα. Άλλοι θα φοβηθούν μπάχαλα και θα μείνουν σπίτι τους. Άλλοι απλά θα διαφωνήσουν. Άλλοι δεν θα καταλάβουν τι έγινε εκείνη τη μέρα και γιατί την "γιορτάζουμε". Προσωπικά αν με ρωτήσετε τι με ενοχλεί, το να καταθέτουν κάθε χρόνο κάποιοι πολιτικοί το στεφανάκι τους και μετά σπιτάκι τους το θεωρώ από μέρους τους υποκρισία. Δεν το κάνουν επειδή πιστεύουν σε "κάτι", το κάνουν από υποχρέωση.
Άλλαξε λοιπόν κάτι το Πολυτεχνείο; Κάτι έκανε. Ας μην είμαστε υποκριτές δεν έχουμε χούντα, αλλά δεν έχουμε και ακριβώς ελευθερία. Κρίμα πάντως πού η δημοκρατία μας μετά από αυτό συνεχίζει και παραμένει κουτσή. Και πάλι, σίγουρα η λύση δεν είναι ούτε τα τανκς, ούτε και ο "γύψος".
Δεν αηδιάζω με τη καθαυτή εξέγερση του Πολυτεχνείου. Καλό ήταν που έγινε, όπως καλό είναι κάθε φορά που ο κόσμος εξοργίζεται και βγαίνει στους δρόμους για μία ποιο δίκαιη κοινωνία (και όχι για τον ΠΑΟΚ, ή την ΑΕΚ πχ). Και δεν θα την συγκρίνω με αυτή του περασμένου Δεκέμβρη γιατί είναι πολύ νωρίς ακόμα να μιλάμε για τον Δεκέμβρη ως εξέγερση. Όμως επίσης καλό ήταν που έγινε.
Δεν ξέρω καν αν αποδυναμώνεται κάτι τόσο σοβαρό όπως το Πολυτεχνείο όταν καταλήγει να γίνεται "μέρα μνήμης", "επέτειος", γιορτή , κλπ. Η συνείδηση του κόσμου είναι αυτή που θα ήθελα να αλλάξει, ωστε να μην ξαναφέρει ποτέ στην εξουσία τίποτα τυχών Παπαδόπουλους, ή να μην γεννηθεί ποτέ κανείς άλλος Παπαδόπουλος. (οι τυχών συνονόματοι εξαιρούνται απο τον μπακάλη στρατηγό της Χούντας). Αλλά αυτό κατά την γνώμη μου δεν θα γίνει μόνο με μία επέτειο το χρόνο, στάνταρ καθοδηγούμενη.
Γίνεται να αλλάξει; Η απάντηση μου είναι πως όχι. Ο καθένας μας έχει στο μυαλό του και καταλαβαίνει το Πολυτεχνείο με έναν διαφορετικό/προσωπικό τρόπο, ανάλογα με αυτά που έχει βιώσει ή έχει ακούσει. Άλλοι, θα κατέβουν στην πορεία ειρηνικά. Άλλοι θα το εκμεταλλευτούν πολιτικά. Άλλοι θα συμβολίσουν την τότε χούντα με το παρόν σύστημα. Άλλοι θα φοβηθούν μπάχαλα και θα μείνουν σπίτι τους. Άλλοι απλά θα διαφωνήσουν. Άλλοι δεν θα καταλάβουν τι έγινε εκείνη τη μέρα και γιατί την "γιορτάζουμε". Προσωπικά αν με ρωτήσετε τι με ενοχλεί, το να καταθέτουν κάθε χρόνο κάποιοι πολιτικοί το στεφανάκι τους και μετά σπιτάκι τους το θεωρώ από μέρους τους υποκρισία. Δεν το κάνουν επειδή πιστεύουν σε "κάτι", το κάνουν από υποχρέωση.
Άλλαξε λοιπόν κάτι το Πολυτεχνείο; Κάτι έκανε. Ας μην είμαστε υποκριτές δεν έχουμε χούντα, αλλά δεν έχουμε και ακριβώς ελευθερία. Κρίμα πάντως πού η δημοκρατία μας μετά από αυτό συνεχίζει και παραμένει κουτσή. Και πάλι, σίγουρα η λύση δεν είναι ούτε τα τανκς, ούτε και ο "γύψος".
1 σχόλιο:
Συμφωνούμε απολύτως. Η όλη φάση έχει καταντήσει παρωδία από τη μια και από την άλλη έχουμε ανάγκη μια γιορτή που θα μας θυμήσει, που θα επικαιροποιεί τις αγωνίες μας για ελευθερία. Και όντως δεν έχουμε την καλύτερη ελευθερία...
Δημοσίευση σχολίου