Μαφάλντα...#2

Και πάλι, δε μπορούσα να αντισταθώ!

(ΥΓ. Σας θυμίζουν κάτι;)

Μαφάλντα...

Τρομερά επίκαιρη!

Το κτήνος ελεύθερο

Ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους Κορκονέας - Σαραλιώτης (κλίκ ντε!)

Αγαπάω την Ελλ. δικαιοσύνη. Και την αγαπάω γιατί ενώ κλείνει φυλακή μέχρι τη δίκη έναν αθώο όπως τον Μάριο Ζέρβα μέσα στις φυλακές Κορυδαλού, προφυλακίζει κάποιον άλλον με μόνη μαρτυρία το χρώμα τον παπουτσιών του (Παναγιώτη Κετίκη), αφήνει ελεύθερο μέχρι την δίκη τον δολοφόνο ενός 15 χρονου παιδιού, έστω και με περιοριστικούς όρους (όχι έξοδο από την Αμφισσα και 2 φορές την ημέρα παρουσιάση στο αστ.τμήμα και καφεδάκι με τους συναδέρφους του).

ΥΓ
Να χαίρεστε τον Κούγια σας.

Πωλείται το παρόν. Το μέλλον (ξε)πουλήθηκε ήδη.

Ξεπουλήθηκε το μέλλον μας

Η αποκάλυψη των όρων δανεισμού της Ελλάδας δεν αφήνουν πλέον κανένα περιθώριο αμφιβολιών: η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μεθόδευσε και πέτυχε το ουσιαστικό ξεπούλημα ολόκληρης της χώρας!

Η εξίσωση γίνεται πλέον ανατριχιαστικά απλή:

Α: Δανειστήκαμε με όρους που δεν μπορούμε να τηρήσουμε. Και αυτό δεν το λένε κάποιοι γραφικοί αριστεροί. Το υποστηρίζουν, μεταξύ άλλων, αρθρογράφοι περιοδικών όπως το Economist και οι New York Times.
Β: Με βάση τους όρους δανεισμού που αποκαλύφθηκαν την Παρασκευή, δεν έχουμε το δικαίωμα να ζητήσουμε αναδιαπραγμάτευση των όρων αποπληρωμής, έτσι ώστε να μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στις υποχρεώσεις μας.
Γ: Εφ' όσον δεν είμαστε συνεπείς στην αποπληρωμή των δόσεων του δανείου, οι δανειστές μας έχουν δικαίωμα να εκποιήσουν την κινητή και ακίνητη περιουσία της χώρας.

Α + Β = Γ

Χαίρετε, κύριοι...

Ολόκληρο το άρθρο στο Salata TV

Βιντεο απο την καταληψη απο τους Ισραηλινους του πλοιου Σφενδονη

Το tvxs παρουσιασε σημερα ενα συγκλονιστικο βιντεο απο την καταληψη απο τους Ισραηλινους του πλοιου "Σφενδονη" που επλεε προς τη Γαζα τη νυχτα της 31ης Μαιου.

tvxs.gr | H ισραηλινή επίθεση στη Σφενδόνη from tv xoris sinora on Vimeo.

Το υλικο ειναι αποκαλυπτικο της βιαιοτητας των πραξεων του Ισραηλινου στρατου και τραβηχτηκε απο τη δημοσιογραφο Κατερινα Κιτιδη.

Hasbara, όπως προπαγάνδα

Το περιστατικό της σφαγής των ακτιβιστών του Στολίσκου Ελευθερίας από τον Ισραηλινό στρατό σε διεθνή χωρικά ύδατα ανέδειξε για άλλη μία φορά τη νέα κατάσταση που επικρατεί στον τομέα της πληροφόρησης: εικόνες, μαρτυρίες και videos από το περιστατικό αναμεταδόθηκαν άμεσα και διαβάστηκαν από εκατομμύρια χρηστών του διαδικτύου ανά τον κόσμο, στερώντας από τις κυβερνήσεις τη δυνατότητα να σερβίρουν στους πολίτες τους το περιστατικό ανάλογα με τα ιδιαίτερα συμφέροντα της καθεμιάς τους.

Στη χώρα μας, για παράδειγμα, ήδη από το πρωί της Δευτέρας όσοι Έλληνες ενημερώνονται από το διαδίκτυο είδαν μέσω του YouTube τις σκηνές των Τούρκικων και Αραβικών καναλιών, τα οποία ακολουθώντας την αντι-Ισραηλινή ατζέντα της κυβέρνησης Ερντογάν, έδειχναν χωρίς περικοπές όσες σκηνές των γεγονότων είχαν στην κατοχή τους. Και, όπως έγινε και πριν ενάμιση χρόνο με το video της δολοφονίας του Αλέξανδου Γρηγορόπουλου, τα ελληνικά τηλεοπτικά κανάλια ακολούθησαν, περιλαμβάνοντας στα ρεπορτάζ τους το υλικό που ο κόσμος είχε ήδη δει μέσω του διαδικτύου. Μη γελιέστε, η φιλο-αμερικανική ηγεσία της χώρας μας δεν χάρηκε ιδιαίτερα που αναγκάστηκε να κρατήσει σκληρή στάση απέναντι στο Ισραήλ. Αλλά πώς να κάνει διαφορετικά, όταν οι πολίτες είδαν στο YouTube τους Ισραηλινούς κομμάντος να σημαδεύουν με τα πολυβόλα τους σοκαρισμένους ανθρώπους που φορούσαν πορτοκαλί σωσίβια και διάβασαν χωρίς λογοκρισία λεπτό προς λεπτό τις μαρτυρίες των συμπατριωτών μας που επέβαιναν στα πλοία;

Η συνέχεια στο Salata TV

(sorry για την παραπομπή, αλλά το κείμενο έχει videos και μορφοποιήσεις και δε μεταφέρεται με απλό copy-paste)

Μαρτυρίες Φασισμού

Την Τρίτη το μεσημέρι έφτασαν στην Ελλάδα οι πρώτοι Έλληνες της αποστολής «Ένα καράβι για τη Γάζα», οι οποίοι απελάθηκαν απο το Ισραήλ. Όλοι έκαναν δηλώσεις και κατήγγειλαν την καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων που υφιστάθηκαν, τις άθλιες συνθήκες κράτησής τους, τον σωματικό και ψυχολογικό βασανισμό τους αλλά και την απουσία οποιασδήποτε στήριξης από την επίσημη ελληνική πολιτεία.

Ακολουθεί η μαρτυρία του Μιχάλη Γρηγορόπουλου, ο οποίος επέβαινε στο πλοίο "Ελεύθερη Μεσόγειος" (περισσότερες λεπτομέρειες και μαρτυρίες από τους υπόλοιπους Έλληνες που επέστρεψαν μπορείτε να διαβάσετε στο TV Χωρίς Σύνορα):

«Εγώ ήμουν πλήρωμα στο Ελεύθερη Μεσόγειος, ταυτόχρονα, λόγω των πεποιθήσεών μου, συμμετείχα και στην πρωτοβουλία. Αυτό που έγινε ήταν ουσιαστικά πειρατεία σε διεθνή ύδατα. Οι σιωνιστές τρομοκράτες ανέβηκαν στο πλοίο παράνομα, πήραν το πλοίο μας και μας κράτησαν όμηρους υπό εξευτελιστικές συνθήκες. Μας είχαν καθισμένους κάτω, με τα όπλα από πάνω μας και τραβούσαν βίντεο. Μας κράτησαν στην φυλακή, συγκεκριμένα εμάς μία μέρα, τα υπόλοιπα άτομα παραπάνω και νομίζω ότι όταν επιστρέψουν θα σας πουν χειρότερες εμπειρίες από αυτά που θα σας πω εγώ.

Πρέπει να καταγγείλουμε αυτό που γίνεται και στη Γάζα, πρέπει να καταγγείλουμε τους σιωνιστές τρομοκράτες οι οποίοι σκοτώνουν παιδιά στη Γάζα και στην Παλαιστίνη και αποφάσισαν να αρχίσουν να σκοτώνουν και ευρωπαίους. Αποφάσισαν ότι η Μεσόγειος τους ανήκει και μπορούν να κάνουν ότι θέλουν. Μαζί με όλα αυτά πρέπει να καταγγείλουμε και την ελληνική κυβέρνηση, η οποία δεν παρείχε καμία στήριξη στα καράβια. Βρισκόμασταν σε επικοινωνία από την ώρα που γινόταν η πειρατεία από τους σιωνιστές με την ελληνική κυβέρνηση και δεν έκαναν απολύτως τίποτα, έμειναν άπραγοι. Δεν παρείχαν καμία ασφάλεια στα καράβια, δεν απαντούσαν καν στα τηλέφωνα, το λιμενικό με το οποίο είχαμε μια επικοινωνία με τους ασύρματους δεν έκανε τίποτα ουσιαστικά και η πρεσβεία ήταν άφαντη στο Ισραήλ. Θα πρέπει να καταγγείλουμε ωστόσο και την κυπριακή κυβέρνηση, η οποία και καθυστέρησε την αποστολή και δεν παρείχε καμία στήριξη.

Κατά τη διάρκεια της κράτησής μας, δεν είχαμε επαφή με καμία πρεσβεία, με κανέναν δικηγόρο, δεν μπορέσαμε καν να πάρουμε τηλέφωνο πουθενά. Εμένα προσωπικά με απέλασαν χωρίς τη θέλησή μου και η μόνη επικοινωνία που είχα με κόσμο ήταν αφού πάτησα το πόδι μου στην Ελλάδα. Μας είχαν καθιστούς με τα όπλα από πάνω, δεν μας έδωσαν να φάμε, ούτε να πιούμε. Προσωπικά εγώ πέρασα πάνω από δέκα σωματικούς ελέγχους. Μας έγδυσαν, μας πέρασαν από μηχανήματα, μας έκαναν ανακρίσεις. Όταν απαντούσαμε ότι θέλουμε δικηγόρο και επαφή με την πρεσβεία, απλά γελούσαν και προχωρούσαν στην επόμενη ερώτηση. Τους απαντούσαμε το ίδιο και συνέχιζαν την επόμενη ερώτηση, ενώ μας απειλούσαν ότι θα μας βάλουν φυλακή. Γενικότερα επικρατούσε ένα καθεστώς ότι δεν ξέραμε τι θα μας κάνουν και υπήρχε μια άγνοια του τι θα απογίνει τελικά. Μας ζητούσαν να υπογράψουμε χαρτιά που δεν ήταν μεταφρασμένα στα ελληνικά είτε στα αγγλικά, ήταν εβραϊκά τα οποία δεν καταλάβαινε κανείς. Δεν υπήρχε καμία μετάφραση, δεν υπήρχε επικοινωνία με τον έξω κόσμο. Μας περνούσαν σωματικούς ελέγχους, ιατρικούς ελέγχους, μας έβγαζαν φωτογραφίες, μας πήραν κινητά, φωτογραφικές μηχανές, λαπτοπ, όλα τα προσωπικά υπάρχοντα. Γενικά εγώ γύρισα εδώ μόνο με αυτά που φοράω και τα χαρτιά μου. Τίποτα άλλο. Όλα τα άλλα μας τα πήραν.

Γενικά υπήρχε μια προκλητική στάση απέναντί μας, «μη μιλάτε και πολύ γιατί θα έχετε πρόβλημα». Μας έκλεισαν φυλακή μια μέρα, τα άτομα που γυρίσαμε, σε ένα κελί με 20 άτομα. Δεν φάγαμε καθόλου, δεν ήπιαμε τίποτα, δεν μπόρεσαν να καπνίσουν όσοι ήθελαν να καπνίσουν. Γενικότερα ήμασταν σε εξαθλιωμένη κατάσταση, σε εξαθλιωμένο κελί, δεν ξέραμε τι θ’ απογίνουμε. Ήρθαν το πρωί μας πήραν και μας πήγαν ξαφνικά στο αεροδρόμιο χωρίς να έχουμε καμία ενημέρωση, χωρίς να έχουμε καμία επαφή με την πρεσβεία, χωρίς τίποτα. Μας έκαναν γενικότερα ένα ψυχολογικό πόλεμο και το κυριότερο ήταν ότι σε όλη αυτή τη διαδικασία μας τραβούσαν βίντεο. Καταπατούσαν δηλαδή κάθε διεθνή συνθήκη που υπάρχει. Μας τραβούσαν φωτογραφίες, μας πήραν δακτυλικά αποτυπώματα. Με την εισβολή που έγινε στο Ελεύθερη Μεσόγειος κάποια άτομα προσπάθησαν να βάλουν το σώμα τους ως ασπίδα για να εμποδίσουν τους πεζοναύτες να βγουν στην γέφυρα. Αυτά τα άτομα υπέστησαν ηλεκτροσόκ, τους ρίξανε με πλαστικές σφαίρες στα πόδια, συγκεκριμένα του Γ.Κ. (από τον Σύλλογο Ιντιφάντα) του έκαναν τέσσερις φορές ηλεκτροσόκ και του έριξαν και πλαστικές σφαίρες στα πόδια. Κάποια άλλα άτομα όπως τον Βαγγέλη τον Πισσία, απ’ ότι άκουσα, δεν το είδα, μου το είπαν τέσσερα άτομα της αποστολής που ήταν μπροστά, άρχισαν να το βαράνε πάνω από 100 αστυνομικοί στο λιμάνι του Ασντότ».

Η περιγραφή αυτή μου έφερε στο μυαλό μία άλλη περιγραφή συνθηκών κράτησης και ανάκρισης, που είχα διαβάσει πριν κάποια χρόνια:

[...] μας κύκλωσαν περί τους 100 και παραπάνω αστυνομικοί και μας εξήγησαν με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο πως νοιώθει μία κατσαρίδα όταν, αφού την έχεις ψεκάσει 10 φορές με AROXOL, συνεχίζεις επίμονα να την βαράς με μία παντόφλα. Τη στιγμή εκείνη είχα κάτσει κάτω σκυμμένος και περίμενα απλά να με δείρουν. Οι ατάκες των αστυνομικών συνοψίζονταν στο «Έτσι, έτσι, στα τέσσερα πρέπει να είστε». Πέρα από την ασφυξία λόγω των χημικών και της φυσούνας που έφαγα στο πρόσωπο, γύρω μου άκουγα πολύ δυνατά τις κραυγές των παιδιών που έβλεπα να χτυπάνε με μεγάλη μανία οι κ. αστυνομικοί. [...] Τα «γαμώ τη μάνα σου ρε μουνί» από τους φίλους αστυνομικούς έδιναν και έπαιρναν, όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο. Μία κοπέλα που δεν μπορούσε να αναπνεύσει και ήταν έτοιμη να λιποθυμήσει είπε στους ΜΑΤατζήδες «θα λιποθυμήσω», και αυτοί της απάντησαν «Λιποθύμα τώρα να σε γαμήσουμε και από πάνω».
[...]
Μέσα στην κλούβα είχαμε ένα παιδί με ανοιγμένο κεφάλι, μία κοπέλα με σκισμένο φρύδι, ένα παιδί με σπασμένη μύτη, έναν άλλο με μισή μπλούζα και χέρι που σχεδόν δεν κούναγε (ρήξη μυών πίσω απ’ τον καρπό), ένα κάρο παιδιά με μελανιές και καρούμπαλα και άλλους που πιθανότατα ξεχνάω. Ζητάγαμε επίμονα γιατρό και φωνάζαμε συνέχεια (αφού ξέραμε ότι δεν είχαμε κάνει τίποτα απολύτως) και ρωτάγαμε γιατί μας είχαν μαζέψει. Προφανώς δεν υπήρχε απάντηση, και προφανώς ούτε γιατρός.
[...]
Ήμασταν χάμω μες τη βρώμα και τις γόπες, σε ένα διάδρομο 2.50 επί 12 μέτρα (περίπου), 49 άτομα, μεταξύ των οποίων 20 περίπου κοπέλες, ο ένας πάνω στον άλλο, με ασφαλήτες να περνάνε συνέχεια από πάνω μας για να μας σπάσουν τα νεύρα. Κουνιόμουν, και έβηχα από τα χημικά που έβγαζαν τα ρούχα τα δικά μου και των άλλων. Μας έκαναν σωματικό έλεγχο (γυμνό για όσους δεν γνωρίζουν), χωρίς ακόμα να μας λένε γιατί μας έχουν προσάγει, και χωρίς γιατρό για τα χτυπημένα παιδιά. Οι προκλητικές ατάκες έδιναν κ έπαιρναν. Επαφή με δικηγόρο δεν υπήρχε, και δεν υπήρξε για 19 ώρες !!!! Μας πήραν δακτυλικά αποτυπώματα, πράγμα που είναι παράνομο χωρίς κατηγορίες και αφού ήδη μας είχαν κάνει εξακρίβωση. Απλά μας τρομοκρατούσαν. Κατά τη διάρκεια της νύχτας μας έφεραν την εντολή σύλληψης να υπογράψουμε, όπου λέει είχαμε συλληφθεί για διατάραξη κοινής ειρήνης και «εγκληματική οργάνωση» (έτσι έλεγε το χαρτί). Προφανώς και δεν υπέγραψε κανείς, και ζητούσαμε πολύ έντονα δικηγόρο. [...] Κάποια στιγμή ήρθε και έναν υποτιθέμενος εισαγγελέας και μας έβαλε να συντάξουμε απολογία ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟ, πράγμα παράνομο και ανήκουστο.
[...]
Φαγητό δεν είχαμε. Αγοράσαμε με ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΕΞΟΔΑ champion κρουασάν από το κυλικείο, στις 2 το βράδυ. Μαζέψαμε όλοι μαζί τα λεφτά και πήγαν 2 παιδιά από εμάς συνοδεία 6 αστυνομικών (έπιασαν την Αλ κάιντα οι μαλάκες) να τα φέρουν. 35 παιδιά ήταν από Θεσ/νίκη, όπως φαντάζεστε κανείς δεν έχει φάει κάτι ιδιαίτερο μες τη μέρα. Αντιστοιχούσαν για 19 ώρες, 2,5 κρουασάν στον καθένα και 1/15 του πακέτου των τσακίρης τσίπς. Νερό απ’ τον ψύκτη και απουσία χαρτιού υγείας. Κοιμηθήκαμε στον διάδρομο αυτό που είχε και γραφεία, ακουμπώντας με τον απέναντι μας τα γόνατά μας που ήταν λυγισμένα για να χωρέσουμε. Συνέχεια πέρναγαν οι ασφαλήτες από πάνω μας για να μας ξυπνάνε, και κάθε λίγο και λιγάκι προέκυπτε και μία άλλη γραφειοκρατική βλακεία για να μην κοιμόμαστε.
[...]
Οι δικηγόροι άρχισαν να λένε ότι τέτοια φαινόμενα έχουν να δουν από τη χούντα. Σας καλώ να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα από τα παραπάνω, και ελπίζω να μην ήμουν κουραστικός.

Το παραπάνω είναι απόσπασμα από την επώνυμη καταγγελία ενός φοιτητή που συνελλήφθη στις 8 Μαρτίου 2007, κατά τη διάρκεια του μεγάλου φοιτητικού συλλαλητηρίου στην Αθήνα. Οποιαδήποτε ομοιότητα των συνθηκών κράτησης και τρομοκράτησης με αυτές που βίωσαν οι Έλληνες ακτιβιστές από τους Ισραηλινούς, είναι εντελώς συμπτωματική...

Τα χαιρέκακα φασιστόμουτρα

Δεν υπάρχει τίποτα πιο σιχαμένο σε μία ανθρώπινη τραγωδία από εκείνους που θα την εκμεταλλευτούν ώστε να περάσουν την προπαγάνδα τους. Φυσικά αν το μυαλό σου μετά από τόσο Πλεύρη, Καρατζαφέρη, Μιχαλολιάκο έχει γίνει τυρόπιτα, μην περιμένεις να βρεις σε αυτό την οποιαδήποτε λογική.

Κανείς λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να δικαιολογήσει ένα φασιστικό έγκλημα ή καθεστώς επειδή οι προγονοί τους υπέφεραν από ένα άλλο φασιστικό καθεστώς. Ένας λογικός άνθρωπος βλέπει το έγκλημα και όχι την φυλή ή την χώρα. Ούτε πιστεύω έχει νόημα να εξισώνεις τους τότε ανθρώπους, μυαλά, καταστάσεις και συνθήκες με μία σημερινή κατάσταση ακόμα και αν σε πολλά μοιάζει παρόμοια. Άνθρωποι είναι πίσω από όλα αυτά, άνθρωποι που πεθαίνουν και έρχονται άλλοι χειρότεροι ή καλύτεροι. Για αυτό και δεν συμφωνώ απόλυτα με την σύγκριση που είδα στο Jungle Report περί μαθήματος (και παθήματος) της Ιστορίας. Και ο λόγος που τους ρίχνω λινκ είναι να μπει προβληματισμός και μοιραστούν απόψεις.

Και για να κλείσω με τα φασιστοειδή, δεν υπάρχει κληρονομική συνείδηση γιατί διαφορετικά η φωτισμένη με φιλοσόφους και μουσική παιδεία Γερμανία δεν θα ανέβαζε έναν Χίτλερ και η ταλαιπωρημένη κατά περιόδους εβραϊκή φυλή, δεν θα έκανε εγκλήματα πολέμου. Οι μόνοι που σκέφτονται με τέτοιους όρους και δέχονται την κληρονομική συνείδηση είναι μόνο τα μυαλά τυρόπιτες τα οποία πιστεύουν ότι επειδή οι "απόγονοί" τους ήταν μυαλά φωτισμένα και καλλιεργημένα, το ίδιο δικαιούνται να είναι και εκείνοι. Και ακριβώς με την ίδια αντίστροφη λογική τους κάθε σημερινό έγκλημα που διαπράττεται θα τους δώσει και αθωωτικές δικαιολογίες για τα παλιότερα εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί και στα οποία τυγχάνουν να είναι υποστηριχτές των.