Όσοι πήρανε σήμερα το ηλεκτρικό προς Πειραιά γύρω στις 3, μπορεί να άκουσαν την ανακοίνωση πώς ο συρμός λόγω βόμβας στην Ομόνοια σταματάει Αττική και συνεχίζει από θησείο και έπειτα. Φυσικά σε λίγη ώρα εκ μεγαφώνων "το πρόβλημα αποκαταστάθη"(sic) και ο συρμός συνέχισε κανονικά.Ο πυροβολισμός της κλούβας, που έδωσε ελεύθερο στην αστυνομία να μπουκάρει στο Πολυτεχνείο και αυτός του μπάτσου που της έδωσε το ελεύθερό να κάνει έφοδο και εξονυχιστικό έλεγχο στα Εξάρχεια, συμπεριλαμβανομένου πως καμία μέχρις στιγμή οργάνωση δεν έχει πάρει την ευθύνη, μου βρωμάνε προβοκάτσια για ακόμα ποιο αυστηρή αστυνόμευση. Με την "βόμβα" σκέφτηκα ακριβώς το ίδιο. Κύριοι αστυνομικοί, δεν σας έχω πια καμία εμπιστοσύνη! Δεν πιστεύω λέξη απ' αυτά που μου λέτε!
Ο Κερτ Βόνεγκατ στό βιβλίο "Φωλιά της γάτας" (σημ: είδος θηλιάς με σπάγκο που την πλέκεις στα δάχτυλα σου), αναπτύσσει πολύ εύγλωττα αυτήν την αμφιβολία για το τι μας λένε, αλλά τι πραγματικά βλέπουμε:
"Είναι ένα από τα πολύ παλιά παιχνίδια η φωλιά της γάτας. Ακόμα και οι Εσκιμώοι το ξέρουν."
"Μη μου πεις."
Εδώ και εκατό χιλιάδες χρόνια, η και περισσότερα, οι μεγάλοι κουνούν μπλεγμένους σπάγκους μπροστά στα πρόσωπα των παιδιών τους"
"Μμμ"
[Ο Νιούτ έμεινε κουλουριασμένος στην πολυθρόνα.Άπλωσε τα γεμάτα μπογιά χέρια του σαν να κρατούσε μια φωλιά της γάτας ανάμεσα τους.]
"Πώς να μην μεγαλώσουν τρελαμένα τα παιδιά. Η φωλιά της γάτας δεν είναι τίποτα περισσότερο από μερικά Χ ανάμεσα στα χέρια κάποιου, και τα μικρά παιδιά κοιτούν και κοιτούν και ξανακοιτούν αυτά τα Χ..."
"Και;"
"Δεν βλέπουν ούτε καμία κωλόγατα, ούτε καμιά κωλοφωλιά."
Μετ: Φίλιππος Χρυσόπουλος.
