Mr Bruno & Mr Milk

'΄Γέμισε η τηλεόραση αδερφές''...η φράση που πλέον έχει περάσει στο υποσηνείδητο μας και καλώς ή κακώς επειδή τους περισσότερους δεν μας θίγει προσωπικά ασυνήδειτα δεν αντιδράμε στο άκουσμα της.Προσωπικά αισθάνομαι συννένοχος καθώς είμαι απο τους ανθρώπους εκείνους που απο την μία ουδέποτε ενοχλήθηκα απο την κοινωνική συνύπαρξη με τους ομοφυλόφιλους αλλά και ποτέ δεν ενδιαφέρθηκα να ασχοληθώ μαζί τους και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.
΄Ενα πρωί λοιπόν,όντας ξενυχτισμένος,πέρασα απο το γραφείο μιας κοπέλας στη δουλειά η οποία όπως η πλειονότητα των 16-36 της agb ,είχε βάλει ένα απο τα γνωστά πρωινάδικα της τηλεόρασης να σιγοπαίζει ,ενώ εγώ έδινα την ύστατη μάχη με τα βλέφαρα μου, προσπαθώντας μετα δυσκολίας να στρίψω ένα τσιγάρο με τα τρεμάμενα δάχτυλα μου ,που είχαν γεμίσει ως τα νύχια με την καφε'ι'νη του τρίτου φραπέ.Παράλληλα στα αυτιά μου ηχούσαν τα απανωτά τσιριχτά του πρωινάδικου που μου επειδίνωναν τον πονοκεφαλο δημιουργώντας μου μια αίσθηση όμοιας με αυτή του μεθυσμένου που στέκεται και περιμένει ταξί έξω απο το σκυλάδικο και τα μπακγράουντ φάλτσα της τραγουδίαρας απο μέσα του παλινδρωμούν ακατάπαυστα το στομάχι.Μέχρι που ξαφνικά άκουσα μια βραχνή φωνή που θα κατατρώπωνε την τελευταία αχίλλεια προσπάθεια παλινόρθωσης μου ''Γεμίσαμε πουστάρες''...Σηκώνω βασανιστικά τα μάτια μου και αντικρίζω μια ελληναράδικη μπυροκοιλιά και εν συνεχεία αναριχώντας στις δίπλες,τις τρίπλες τα οφσαιντ και τα προγούλια μια φιγούρα όμοια της περιφέρειας πελλοπονήσου να αγριοκοιτάει προς την τηλεόραση...
-Παρακαλώ;
-Α ρε Παπαδόπουλο που θέλετε...το ποίημα συνεχίστηκε λιγάκι ακόμα μέχρι ο πονοκέφαλος μου να επειδινωθεί και να με κάνει να εκνευριστώ και να τον βάλω γρήγορα στην θέση του...ήταν αρκετό όμως το μάθημα μου με το βίαιο ξύπνημα του 'Ελληνα για να μου τραβήξει την προσοχή το θέμα και να ενδιαφερθώ.
Η πρώτη σκεψη μου είναι πως ίσως έχει δίκαιο...ναι τώρα που το λέει κάθε εκπομπή κάθε ταινία και σίριαλ αλλά ειδικότερα κάθε πρωινάδικο έχει και έναν γκέυ.
'Αρχισα να παρατηρώ εκτενέστερα το θέμα και αργότερα συνηδειτοποίησα οτι η προβολή των γκέυ μόνο για την ''προβολή'' ίσως δεν έχει πάντοτε θετικά αποτελέσματα,δεν είμαι απο τους υπέρμαχους του αμερικάνικού δόγματος διαφήμισης.Αντίθετα μου δημιουργήθηκε η εντύπωση πως μέσα στην κινηματογραφική βιομηχνία λειτουργεί μια καλά στημμένη προπαγάδα που εξευτελίζει και ισωπεδώνει την εικόνα του ομοφυλόφιλου.Αυτή λοιπόν η προπαγάνδα έχει βρεί πρόσφορο έδαφος για πολλούς και σημαντικούς λόγους που έχει μεγάλη σημασία αναφορικά να τονίσουμε.Κυριότερος λόγος είναι διότι ο εξευτελισμός του ομοφυλόφιλου δεν θίγει φυλετικά ιδεολογικά οικονομικά εν παση περπτώση ταξικά ή αλλα κοινωνικά κριτήρια.Είναι ο πιο έυκολος στόχος και η πιο ''δημοφιλής''ρατσιστική αντίληψη που επικρατεί ανα τον κόσμο.Ο ρατσισμός προς τους γκέυ είναι ''κοινά αποδεκτός ρατσισμός'' του αριστερού και του δεξιού ,του πλούσιου και του φτωχού του μουσουλμάνου και του χριστιανού.Απο την άλλη πλευρά και η ομοφυλοφυλία δεν κάνει διακρίσεις.Επανέρχομαι λέγωντας ότι σε πολλές σατυρικές εκπομπές σήριαλ ή ταινίες το γκέυ πρότυπο γελοιοποιήτε,χλεύαζεται ή διασύρεται και παρουσιάζετε ως πρότυπο προς αποφυγή.Πολλές φορές ο γκέυ στις ταινίες είναι το σαχλοκούδουνο ο κλόουν που θα μας κάνει να γελάσουμε ή ακόμα χειρότερα ο¨Ο ΧΑΖΟΣ¨του κάστ,που σπάνια θα κατέχει ρυθμιστικό ρόλο στην εξέλιξη του σεναρίου.Και ιδού θέτουμε ξανά τώρα το μέγιστο ερώτημα.Τι πρότυπα δίνει η τηλεόραση στα παιδιά μας;Προφανώς δημιουργεί στα νέα παιδία την εντύπωση ότι αν τυχόν είναι γκέυ θα είναι καλύτερα γι'αυτά αφεθούν να κατακλύστουν απο ψυχολογικά προβλήματα παρά να απελευθερωθούν.Διότι αυτού του τύπου τα πρότυπα αν έμας μας αφήνουν ανεπηρέαστους,στους ανθρώπους που ψάχνουν διέξοδο να εξωτερικεύσουν την ιδιαιτερότητα τους δημιουργούν αισθήματα ντροπής και καταπίεσης σαν να τους λένε καλύτερα κρύψτο γιατί θα εισαι ο περίγελος της κοινωνίας.
Είναι ξεκάθαρο.Η γκέυ κοινότητα θα έπρεπε να εργασθεί προς την κατεύθυνση ανάδειξης της προσωπικότητας του ατόμου που μετέπειτα να καταλήγει στις σεξουαλικές επιλογές.Και όχι στην σεξοκεντρική προσέγγιση του χαρακτήρα δηλαδή της γκέυ ζωής που επικεντρώνει στις σεξουαλικές προτιμήσεις και η οπόια κάνει τρόπο ζωής την σεξουαλική επιλογή΄΄το σεξ΄΄ ισωπεδώνοντας όλες τις άλλες εκφάνσεις και πτυχές μιας προσωπικότητας.Ο γκέυ δεν είναι ένας νυμφομανής αγνώμων αμέτοχος ή ''γλάστρα της κοινωνίας''αλλά ένας άνθρωπος όπως οι άλλοι.Σε πρώτη φάση είναι επιτακτική η ανάγκη να προβληθούν άτομα με πιο εύπεπτες συμπεριφορές ανατρέποντας την εικόνα της αστείας κακιάς αδερφής.Δεν είναι μόνο θέμα κατάκτησης δικαιωμάτων,δεν είναι πολιτικό θέμα,πρέπει να καταφέρουν να πείσουν την κοινή γνώμη,χωρίς''''' εγωισμούς '''''αφού μόνο έτσι προσφέρουν ψυχολογική στήριξη και ενθάρρυνση των δικών τους ανθρώπων που αναζητούν τρόπο έκφρασης.
Ο λόγος που εμμένω στην άποψη μου αυτή είναι γιατί πρόσφατα η δύσκολη πουριτανική αμερικάνικη κοινωνία έδειξε τα δόντια της στο άκουσμα οτι ο επι δύο η τρείς φορές'πιο σέξυ εν ζωή άνδρας' κατα people Τζόρτζ Κλούνει πιθανολογείτε ότι ειναι ομοφυλόφιλος...σίγουρα αυτό ήταν ένα μεγάλο πλήγμα για την γκέυ κοινότητα που θα κληθεί να πληρώσει τα σπασμένα αφού υποσηνείδητα η στρέιτ κοινωνία θα στραφεί εναντίον της αφού στον κόσμο που ζούμε υπάρχουν και για τους στρέιτ κάποια πρότυπα που δεν θέλουν να τους τα θίξεις...Ο Τ ζ ο ρ τ ζ Κ λ ο υ ν ε ι γκέυ;σαν αυτό που λέμε Νέγρος Τζέιμς Μπόντ;Χμμ...Δεν ξέρω έτσι θα έκανα την παρομοίωση...συμπέρασμα όμως οτι ο κόσμος δεν είναι έτοιμος να δεχτεί τον γκέυ της διπλανής πόρτας.Θελει αγώνες προπαγάνδα και συμμαχίες...πρέπει οι ίδιοι οι γκέυ να αναλάβουν ρόλους.Να επαγρυπνούν και να δείξουν τον πραγματικό τους εαυτό σε απάντηση μιας τεράστιας επίθεσης εναντίον τους να αναπτύξουν μηχανισμούς αυτοάμυνας,πρέπει να δίνουν έναν ''MILK''για κάθε έναν "BRUNO".