ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗ ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΩΝ ΕΠΕΙΣΟΔΙΩΝ!

Τα ποστ που αναρτούνται να είναι όσο γίνεται επιβεβαιωμένα,
ή με κάθε επιφύλαξη της πηγής τους.

Παράκληση επίσης, μη "σνομπάρετε" τις Ετικέτες. Για το "ιστορικό" των αναρτήσεων έχει σημασία να μπορεί να αναζητήσει κάποιος ποστ με την ίδια θεματολογία.
Ευχαριστώ, Υ.Κ.

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008

«Μεμονωμένη» βία, μόνιμη ατιμωρησία

Οργιο κρατικής βίας


Της ΚΑΤΙΑΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ

Τον πρώτο που τους φάνηκε ύποπτος για την κλοπή ενός αυτοκινήτου, τον έσπασαν στο ξύλο. Κάποιος άλλος υποδείχθηκε ως πορτοφολάς και εκτελέστηκε. Ενας τρίτος φορούσε... λάθος χρώμα παπούτσια και βρέθηκε πίσω από τα κάγκελα. Ποιος έχει δώσει το δικαίωμα στους αστυνομικούς να ξυλοφορτώνουν, να απειλούν και να σκοτώνουν τους πολίτες; Για την Ιστορία, ο πρώην πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης τούς είχε πει κάποτε: «Το κράτος είστε εσείς». Και αυτοί, από τότε, το έδεσαν κόμπο.


Αλέξης Γρηγορόπουλος 6/12/2008

30/4/1976: Ο Σιδερής Ισιδωρόπουλος, 16 ετών, μαθητής και μέλος της αριστερής οργάνωσης «Κ.Ο. Μαχητής», κόλλαγε αφίσες στην πλατεία Κοτζιά για τον εορτασμό της Πρωτομαγιάς, όταν κατέφθασαν τα αστυνομικά όργανα για συλλήψεις. Στην προσπάθειά του να ξεφύγει, παρασύρθηκε από διερχόμενο αυτοκίνητο στην Πειραιώς. Η κηδεία του μετατράπηκε σε μαχητική διαδήλωση με κεντρικό σύνθημα «Κάτω η Νέα Τρομοκρατία».

25/5/1976: Ο τότε υπουργός Απασχόλησης της κυβέρνησης Καραμανλή, ο Κωνσταντίνος Λάσκαρης, με τον περίφημο «αντισυνδικαλιστικό νόμο 330», γίνεται το «κόκκινο πανί» για τους εργαζομένους, οι οποίοι προχωρούν σε κινητοποιήσεις. Στις 25 Μαΐου, κατά τη διάρκεια πανεργατικού συλλαλητηρίου, οι συγκρούσεις πολλαπλασιάστηκαν. Μια «αύρα» (θωρακισμένο αυτοκίνητο καταστολής διαδηλώσεων) της Αστυνομίας, ενώ καταδίωκε διαδηλωτές, σκότωσε μια μικροπωλήτρια, την 67χρονη Αναστασία Τσιβίκα.

11/7/1978: Ο Βασίλης Τσιρώνης, γιατρός, βρήκε τον θάνατο κατά τη διάρκεια νυχτερινής εισβολής των, νεοσύστατων τότε, Μονάδων Εθνικής Ασφάλειας στο σπίτι του. Ο Τσιρώνης είχε νωρίτερα κηρύξει το διαμέρισμά του «ελεύθερο και ανεξάρτητο κράτος» και κάθε ημέρα έβγαινε στο μπαλκόνι του και με μεγάφωνα ή με έναν φορητό τηλεβόα διάβαζε στο συγκεντρωμένο πλήθος τα «πολεμικά ανακοινωθέντα» του ενάντια στο «κράτος των μαύρων» (εννοώντας των φασιστών). Ο Τσιρώνης έπεσε νεκρός μέσα στο διαμέρισμά του, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες.

28/10/1980: Ο Τάσος Μαγλαρίδης συμμετείχε σε συγκέντρωση αντιστασιακών στη Θεσσαλονίκη, στις 28 Οκτωβρίου 1980. Οταν οι διαδηλωτές επιχείρησαν να παρελάσουν στη Νεάπολη, δέχτηκαν επίθεση της αστυνομίας. Ο 76χρονος, χτυπημένος άσχημα, μεταφέρθηκε στο ΑΧΕΠΑ για να υποκύψει στα τραύματά του ένα μήνα μετά.

Μαρίνος Χριστόπουλος, 24/10/2001

16/11/1980: Επτά χρόνια μετά τη μεγάλη εξέγερση, στις 16 Νοεμβρίου του 1980 οι εορταστικές εκδηλώσεις για την επέτειο του Πολυτεχνείου κορυφώθηκαν με την καθιερωμένη πορεία. Η κυβερνητική απαγόρευση για πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία πυροδότησε τις αντιδράσεις μεγάλης ομάδας διαδηλωτών, η οποία επιχείρησε να σπάσει τον κλοιό των αστυνομικών που είχαν παραταχθεί στη Βασιλίσσης Σοφίας μπροστά στη Βουλή. Τα ΜΑΤ επιτέθηκαν και συνέλαβαν τη Σταματίνα Κανελλοπούλου, 21 χρόνων, εργάτρια, την οποία χτύπησαν -σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής- μέχρι θανάτου. Σε άλλο σημείο της Αθήνας δολοφονήθηκε με παρόμοιο τρόπο και ο 26χρονος Ιάκωβος Κουμής.


15/8/1985: Ο αστυνομικός Νίκος Σταθόπουλος πυροβολεί από περιπολικό και σκοτώνει την Αμερικανίδα Κάθριν Τζον Μπουλ, μετά την άρνηση της τελευταίας να γίνει έλεγχος στο αυτοκίνητό της. Η κοπέλα ήταν 22 ετών.

17/11/1985: Την Κυριακή 17 Νοεμβρίου 1985, ο μαθητής Μιχάλης Καλτεζάς σκοτώνεται από αστυνομικό κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Ο αστυνομικός Αθανάσιος Μελίστας πυροβόλησε τον νεαρό στην οδό Σολωμού στα Εξάρχεια, καθώς αυτός έτρεχε μαζί με άλλους διαδηλωτές για να διαφύγουν. Προηγουμένως είχαν επιτεθεί σε κλούβα της αστυνομίας σταθευμένη στην οδό Στουρνάρη. Ο θάνατός του προκάλεσε κύματα οργής.

Ο Αθανάσιος Μελίστας καταδικάστηκε πρωτόδικα σε δυόμισι χρόνια φυλάκιση με αναστολή και σε δεύτερο βαθμό αθωώθηκε στις 25/1/1990 από το Εφετείο, καθώς του αναγνωρίστηκε ως ελαφρυντικό το ότι ήταν «εν βρασμώ ψυχής».

9/2/1986: Ο 17χρονος Μανώλης Κανδονολέων, επιβάτης σε κλεμμένο αυτοκίνητο, πυροβολήθηκε στο κεφάλι από τρεις αστυνομικούς έπειτα από καταδίωξη. Τα ονόματα των δραστών δεν έγιναν ποτέ γνωστά και δεν επακολούθησε δίκη.

Παναγιώτης Κετίκης, 5/5/2007

3/9/1986: Ο Αγγελος Μαυροειδής, 60 ετών, εργάτης της ΕΔΟΚ-ΕΤΕΡ, πραγματοποιούσε μαζί με 650 συναδέλφους του καθιστική διαμαρτυρία έξω από το υπουργείο Βιομηχανίας, ύστερα από άρνηση της τότε υφυπουργού Βάσως Παπανδρέου να τους δεχτεί για το θέμα της μη καταβολής δεδουλευμένων τους. Αστυνομικοί τούς απώθησαν βίαια, με αποτέλεσμα το σοβαρό τραυματισμό του. Πέθανε από μετατραυματική επιπλοκή στο ΚΑΤ λίγες μέρες μετά.

4/1/1987: Ο αστυνομικός της Ασφάλειας Παντελής Χατζής σκότωσε, ύστερα από λογομαχία, τον 19χρονο Λουκά Γράψα.

14/6/1988: Ο αστυνομικός Θωμάς Μακρής δολοφονεί με το περίστροφό του τον Νίκο Παπαγγελάκη μέσα σε ουζερί, ύστερα από μεταξύ τους παρεξήγηση.

8/3/1990: Ο 37χρονος αστυφύλακας Γρηγόρης Σπυράκος πυροβολεί και σκοτώνει τον 15χρονο διαρρήκτη βίντεο κλαμπ, Δημήτρη Κίκερη στην Πρέβεζα. Το θύμα ήταν παγιδευμένο στην τουαλέτα του «βιντεάδικου» που λίγο πριν είχε επιχειρήσει να διαρρήξει.


10/1/1991: «ΚΑΠΑ ΜΑΡΟΥΣΗ». Χαρακτηρίστηκε ως η μαζικότερη επίθεση κατά πολιτών από τις δυνάμεις καταστολής. Την επαύριο της δολοφονίας του καθηγητή Τεμπονέρα, μικροεπεισόδια στις παρυφές διαδήλωσης στην Αθήνα κατέληξαν σε πολύωρες συγκρούσεις νέων με τα ΜΑΤ. Ενα από τα εκατοντάδες δακρυγόνα που ρίχτηκαν κατά των διαδηλωτών προκάλεσε πυρκαγιά στο βιβλιοχαρτοπωλείο Λίβα και στο κτίριο του «Κ. Μαρούση». Νεκροί από ασφυξία ανασύρθηκαν ο 32χρονος επιχειρηματίας Περικλής Ρεπάκης, ο 57χρονος δικηγόρος Μανόλης Κοντόπουλος, ο 59χρονος χρυσοχόος Ιωάννης Νεμετζίδης κι ένα -αγνώστων στοιχείων- νεαρό άτομο. Παρά την ύπαρξη πλήθους επώνυμων μαρτύρων για τα αίτια της πυρκαγιάς, η υπηρεσιακή ΕΔΕ έκλεισε την υπόθεση κάνοντας λόγο για «εμπρησμό του κτιρίου από αναρχικούς». Αργότερα, σύμφωνα με το βούλευμα του συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών (3418/1997), η πυρκαγιά χαρακτηρίστηκε βομβιστική ενέργεια και αποδόθηκε είτε σε ρίψη βόμβας μολότοφ από τους αναρχικούς είτε σε ρίψη δακρυγόνων με ειδικά τουφέκια από τους αστυνομικούς.

Αυγουστίνος Δημητρίου, 17/11/2006

10/1/1994: Ο 28χρονος Θοδωρής Γιάκας, κάνοντας τη νυχτερινή βόλτα του στην ερημιά του Μοσχάτου, βρίσκεται νεκρός από σφαίρες αστυνομικών. Ο λόγος; Αρνήθηκε να δώσει τα στοιχεία του σε αστυνομικούς και τράπηκε σε φυγή. Δέχτηκε πισώπλατα τέσσερις σφαίρες από τον αρχιφύλακα Ευάγγελο Λαγογιάννη. Μετά το φονικό, το θύμα παρουσιάστηκε ως επικίνδυνος δραπέτης ψυχιατρείου, ωστόσο ο Τύπος της εποχής χαρακτήρισε το γεγονός «εν ψυχρώ δολοφονία».

21/1/1991: Ο 25χρονος Τούρκος πρόσφυγας Σουλεϊμάν Ακιάρ συλλαμβάνεται στην Αθήνα με την κατηγορία της διακίνησης ναρκωτικών. Σακατεμένος από τα βασανιστήρια, μεταφέρθηκε στο ΚΑΤ όπου ξεψύχησε στις 29 Ιανουαρίου. Τον άγριο βασανισμό του θύματος από τους αστυνομικούς της Δίωξης Ναρκωτικών επιβεβαίωσε ο ιατροδικαστής Μπεναρδής, ωστόσο η μήνυση που έγινε μπήκε στο αρχείο.

16/5/1992: Ο αστυφύλακας Σεραφείμ Σταθογιάννης πυροβόλησε και σκότωσε τον 41χρονο Νικόλαο Σιακαπέτη, ιδιοκτήτη μπαρ, ύστερα από συμπλοκή.

13/4/1993: Στον Πόρο, ο αρχιφύλακας Ηλίας Σταματόπουλος τραυματίζει βαριά τον 40χρονο σερβιτόρο Τάσο Σωτηράκη και πυροβολεί και σκοτώνει τον 26χρονο Γιάννη Τζίτζη. Το Κακουργιοδικείο Πειραιά καταδίκασε αργότερα σε ισόβια κάθειρξη και πρόσκαιρη κάθειρξη 17 χρόνων τον δράστη. Σημειώνεται ότι ο Σταματόπουλος στο παρελθόν είχε παραπεφθεί στο πειθαρχικό συμβούλιο του Σώματος για άλλα παραπτώματα.

12/9/1993: Στη Βέροια, νεαρός Αλβανός, ο οποίος σύμφωνα με καταγγελία προσπαθούσε να διαρρήξει δυο αυτοκίνητα, έπεσε νεκρός από σφαίρα του ανθυπαστυνόμου Αντώνη Δελλά. Σύμφωνα με ανακοίνωση της Αστυνομίας, ο Δελλάς πυροβόλησε ενώ βρισκόταν σε άμυνα.

Ηρακλής Μαραγκάκης, 9/12/2003

22/11/1993: Ο 26χρονος Δημήτρης Ε. Γλυκογιάννης δέχτηκε μια σφαίρα στην κοιλιά από πυροβολισμό που του έριξε ο αστυφύλακας Λυκογιάννης το βράδυ της 22ης Νοεμβρίου στη Νέα Χαλκηδόνα.


Ο νεαρός -κατάδικος για φόνο σε πολυετή κάθειρξη- είχε δραπετεύσει τον Ιανουάριο του ίδιου έτους και έκτοτε η Αστυνομία τον αναζητούσε. Εκείνο το βράδυ, αστυνομικοί του τμήματος Σεπολίων προσπάθησαν να τον παγιδεύσουν. Ο Γλυκογιάννης προσπάθησε να διαφύγει με αυτοκίνητο, κάνοντας ταυτόχρονα μια «ύποπτη κίνηση». Ο αστυφύλακας Λυκογιάννης εξέλαβε την κίνηση του διωκόμενου ως προσπάθεια να τραβήξει πιστόλι και πυροβόλησε, πετυχαίνοντας τον κατάδικο στην κοιλιά. Ο Γλυκογιάννης επέζησε. Αργότερα αποδείχτηκε ότι δεν οπλοφορούσε.

20/2/1994: Στο χωριό Δαλαμανάρα Αργους, αστυνομικός πυροβόλησε και σκότωσε Αλβανό λαθρομετανάστη στη διάρκεια συμπλοκής σε πορτοκαλεώνα. Πλήρωμα περιπολικού ερευνούσε για λαθρομετανάστες στην περιοχή, όταν είδε δύο από αυτούς να τρέχουν. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Αστυνομίας, ο ένας από τους Αλβανούς γύρισε πίσω, έβγαλε ένα μαχαίρι και όρμησε πάνω τους. Ο αστυνομικός Αντώνης Μεζίνης τράβηξε το υπηρεσιακό του πιστόλι και πυροβόλησε μία φορά στο κεφάλι τον Αλβανό, που έπεσε νεκρός.

25/2/1995: Επεισόδιο με θύμα νεαρό Αλβανό συνέβη στην αγροτική περιοχή Κρανιές της Φλώρινας. Ομάδα αστυνομικών του αποσπάσματος Ψαράδων Φλώρινας είχε στήσει ενέδρα σε Αλβανούς λαθρομετανάστες. Κατά τη διάρκεια του ελέγχου σε 18 λαθρομετανάστες, ο 18χρονος Αλμπερτ Κούκα έβγαλε -σύμφωνα με ανακοίνωση της αστυνομίας- μαχαίρι. Τότε ο Σωκράτης Παπαδόπουλος, μέλος του αποσπάσματος, προσπάθησε να τον αφοπλίσει. Το περίστροφο του αστυνομικού, όπως αναφέρουν οι καταθέσεις των συναδέλφων του, εκπυρσοκρότησε με αποτέλεσμα ο 18χρονος να τραυματιστεί θανάσιμα στο πρόσωπο.

20/1/1996: Κατά τη διάρκεια επιχείρησης-«σκούπα» στη Σκάλα Ωρωπού, ο αστυνόμος Διονύσης Καρακαϊδός σκοτώνει Αλβανό μετανάστη. Το όπλο του αστυνομικού «εκπυρσοκροτεί» κατά τη διάρκεια της καταδίωξης του υπόπτου.

Μιχάλης Καλτεζάς, 17/11/85

6/4/1996: Ο 25χρονος Αποστόλης Κεραμιδάς δολοφονείται από αστυνομικούς στη Νίκαια. Το θύμα, μαζί με τον συνομήλικο φίλο του, Κώστα Κάλφα, το βράδυ της συμπλοκής ετοιμάζονταν να ληστέψουν μεγάλο σουπερμάρκετ της Νίκαιας. Περιπολικό της Αμεσης Δράσης έσπευσε στην περιοχή και καταδίωξε τους επίδοξους ληστές, με αποτέλεσμα τον θάνατο του Αποστόλη Κεραμιδά.

14/6/1996: Για δύο... καρπούζια, ο αγροφύλακας Αθανάσιος Μάτος δολοφόνησε τον 20χρονο Φαντίλ Ναμπούζι στο χωριό Αργυροπούλι της Λάρισας. Ο 58χρονος Αθανάσιος Μάτος πυροβόλησε με 32άρι περίστροφο τον 20χρονο στο στήθος. Ο αγροφύλακας μετέφερε τον νεαρό στο Κέντρο Υγείας Τυρνάβου, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του.

5/6/1996: Ο 26χρονος αστυφύλακας Ηρακλής Νικολόπουλος δολοφόνησε τον Γιώργο Φραγκογιάννη, 37 χρόνων, και τραυμάτισε τον Θεμιστοκλή Καλαποθαράκο, 33 χρόνων, σε νυχτερινό κέντρο του Π. Φαλήρου. «Το 'χα πάρει απόφαση εδώ και ένα χρόνο να τους πιστολίσω», είπε στους συναδέλφους του όταν συνελήφθη.

Τον Φεβρουάριο του 1996 είχε λάβει αναρρωτική άδεια αορίστου διαρκείας, επειδή παρουσίασε «ψυχολογικά προβλήματα και συνεχόμενη συναισθηματική διαταραχή». Στις αρχές Νοεμβρίου οδηγήθηκε στο δικαστήριο, όπου δήλωσε πως «είχε αποστολή να καθαρίσω την κοινωνία». Η ομολογία του δεν έπεισε τους δικαστές, που τον καταδίκασαν σε ισόβια.


23/6/1996: Ο αναρχικός Χριστόφορος Μαρίνος, 29 ετών, «συνήθης ύποπτος» στις λίστες της Αστυνομίας, βρίσκεται νεκρός κάτω από «περίεργες» συνθήκες στην καμπίνα 53 του πλοίου «Πήγασος».

Ιάκωβος Κουμής, 16/11/1980

22/11/1996: Σε «επιχείρηση» της Αστυνομίας έξω από τη Λιβαδειά, ο 32χρονος αστυφύλακας Δημήτρης Τρίμης σκοτώνει με αυτόματο Μ5 τον 45χρονο Τσιγγάνο Τάσο Μουράτη -ο οποίος βρισκόταν ακινητοποιημένος στο έδαφος. Ο Τρίμης, μολονότι του αποδίδεται κατηγορία για ανθρωποκτονία από πρόθεση, αφήνεται ελεύθερος.

8/2/1997: Ο 19χρονος Αλβανός Εριόν έχασε τη ζωή του όταν «εξοστρακίστηκε» η σφαίρα από το όπλο του αστυνομικού Μιλτιάδη Ανδρεόπουλου. Ο θάνατος του νεαρού είχε ξεσηκώσει θύελλα διαμαρτυριών και με ανακοινώσεις τους το ΚΚΕ και ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ έκαναν λόγο για εν ψυχρώ δολοφονία. «Ηταν ατύχημα...», θα ισχυριστεί απολογούμενος ο αστυφύλακας. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, τη μέρα εκείνη ο Ανδρεόπουλος μαζί με συναδέλφους του εντόπισαν «ύποπτο» αυτοκίνητο με πέντε Αλβανούς λαθρομετανάστες. Ο οδηγός, αντί να σταματήσει στο σήμα των αστυνομικών, κινήθηκε εναντίον τους. Ο Ανδρεόπουλος σημάδεψε τα πίσω λάστιχα και πυροβόλησε, η σφαίρα εξοστρακίστηκε και βρήκε τον άτυχο Αλβανό στο κεφάλι.

Ο θύτης κρίθηκε αθώος τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους από το μικτό ορκωτό δικαστήριο Κοζάνης.

25/5/1997: Ο 28χρονος Φίλιππος Παπαδόπουλος, πρώην υπαξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού, «γαζώνεται» από τις σφαίρες των λιμενοφυλάκων που τον καταδίωξαν γιατί πήρε για βόλτα (ή έκλεψε) από τη μαρίνα της Ζέας τη θαλαμηγό «Ναυσικά» Κύπριου επιχειρηματία. Δύο από τις δεκάδες σφαίρες των περιπολικών του Λιμενικού καρφώθηκαν στο στήθος του και έπεσε νεκρός επάνω στα χειριστήρια του σκάφους.

3/8/1997: Ο 26χρονος Ηλίας Μέξης δολοφονείται από τον αστυνόμο Τσαγκράκο, γιατί οδηγούσε ανάποδα σε μονόδρομο στη Νίκαια. Το φόνο του, ο αστυνομικός τον «πλήρωσε» με φυλακή 4,5 χρόνων.

Σταματίνα Κανελλοπούλου, 16/11/1980

2/4/1998: Νεκρός από σφαίρες αστυνομικού, κατά τη διάρκεια συμπλοκής, βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη ο 29χρονος Τσιγγάνος Αγγελος Τζελάλ. Οταν μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Γιαννιτσών διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Για διαφαινόμενη συγκάλυψη φόνου και βιοπραγιών κατά Τσιγγάνων από αστυνομικούς έκαναν λόγο το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι και η Ελληνική Ομάδα για τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων.


27/5/1998: Νεκρός έπεσε 30χρονος ληστής από την Καβάλα, ύστερα από συμπλοκή με αστυνομικούς στην Ξάνθη. Λίγο πριν είχε κάνει ληστεία σε βενζινάδικο. Ο δράστης, με το περίστροφο στο χέρι, βγήκε από το βενζινάδικο, αλλά έγινε αντιληπτός από αστυνομικούς που περιπολούσαν στην περιοχή. Οι αστυνομικοί κάλεσαν τον Κυρέλη να σταματήσει. Αυτός όμως, όπως οι ίδιοι ανέφεραν, πυροβόλησε εναντίον τους, εκείνοι ανταπέδωσαν τα πυρά και ο ληστής τραυματίστηκε σοβαρά στην κοιλιακή χώρα.

23/10/1998: Ο 17χρονος Σέρβος μαθητής Μάρκο Μπουλάτοβιτς πυροβολείται στην καρδιά από τον αστυνόμο Κυριάκο Βαντούλη γιατί θεωρήθηκε «ύποπτος για κλοπή». «Ανθρωποκτονία εκ προθέσεως», είπε η εισαγγελέας για το φονικό. Η δεδηλωμένη θέση της ηγεσίας της ΕΛ.ΑΣ. στη Θεσσαλονίκη ήταν ότι «επρόκειτο για ατύχημα». Ο Σέρβος πρόξενος συμφώνησε εν τέλει με αυτή την εκδοχή. Ο Μπουλάτοβιτς είχε υποδειχθεί ως ύποπτος κλοπής από μια ηλικιωμένη γυναίκα, της οποίας το πορτοφόλι είχαν αρπάξει νωρίτερα άγνωστοι. Η Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλονίκης έδωσε στη δημοσιότητα δήλωση στην οποία υποστήριζε ότι ο Μάρκο Μπουλάτοβιτς και οι συμμαθητές του είχαν «ασκήσει πίεση» στον αστυνομικό, με αποτέλεσμα να εκπυρσοκροτήσει τυχαία το πιστόλι του. Το θύμα βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη σε εκδρομή με το σχολείο του. Ηταν άοπλος και, όπως διαπιστώθηκε στη συνέχεια, δεν είχε διαπράξει την κλοπή.

25/3/2000: ο 17χρονος Νίκος Λεωνίδης, πρόσφυγας από την Τσάλκα της Γεωργίας, πέφτει νεκρός από σφαίρα του αστυνομικού Ατματζίδη στη Θεσσαλονίκη.

24/10/2001: Ο αστυνομικός Γιώργος Τυλιανάκης δολοφονεί στο Ζεφύρι τον 21χρονο τσιγγάνο Μαρίνο Χριστόπουλο. Ο νεαρός δεν πειθάρχησε σε σήμα ανδρών της Αμεσης Δράσης να σταματατήσει το αυτοκίνητό του για έλεγχο. «Αντιδρώντας ενστικτωδώς, ο αστυφύλακας πυροβόλησε μία φορά με το υπηρεσιακό του όπλο με αποτέλεσμα να τραυματίσει θανάσιμα τον οδηγό», σύμφωνα με την ανακοίνωση της Αστυνομίας. Η σφαίρα κατέληξε στην πίσω πλευρά του κεφαλιού του άτυχου νεαρού.

9/12/2003: Νεκρός από σφαίρες ειδικών φρουρών έπεσε στο Ηράκλειο ο 22χρονος Ηρακλής Μαραγκάκης. Οι δύο ειδικοί φρουροί και ο επικεφαλής αρχιφύλακας που μετείχαν στο μπλόκο έξω από το χωριό Γωνιές ομολόγησαν ότι πυροβόλησαν και οι τρεις εναντίον του αγροτικού αυτοκινήτου, επειδή ο οδηγός δεν σταμάτησε στο σήμα που του έκαναν.

13/1/2004: Ο 42χρονος Μοχάμετ Χαμούτ πεθαίνει από «παθολογικά αίτια» ενώ κρατούνταν από την Αστυνομία Ρεθύμνου, με εμφανή τα σημάδια κακοποίησης και ξυλοδαρμού -σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση.

21/12/2004: Σε βασανιστήρια (ξεγύμνωμα, φάλαγγα, εικονικές εκτελέσεις, απειλές με όπλα και άγριο ξύλο) υπέβαλε τουλάχιστον 40 Αφγανούς μετανάστες ομάδα αστυνομικών και ειδικών φρουρών του Αστυνομικού Τμήματος του Αγίου Παντελεήμονα.

17/11/2006: Ο Κύπριος φοιτητής Αυγουστίνος Δημητρίου ξυλοκοπείται ανηλεώς από 8 αστυνομικούς με πολιτικά. Η αστυνομία αναφέρει ότι «έπεσε και χτύπησε σε ζαρντινιέρα». Τηλεοπτικές και ερασιτεχνικές κάμερες έχουν καταγράψει όλο το περιστατικό.

Η ανακοίνωση της ετυμηγορίας του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης -όπου δικάζονται οι αστυνομικοί- έχει αναβληθεί. Ο εισαγγελέας της έδρας δέχτηκε ότι οι τέσσερις από τους οκτώ κατηγορούμενους αστυνομικούς χτύπησαν τον Αυγουστίνο, οι τρεις παρείχαν ψυχική συνδρομή και ότι ο αστυνομικός διευθυντής προσπάθησε να τους σταματήσει. Πρότεινε την ενοχή των επτά για τα αδικήματα της «επικίνδυνης σωματικής βλάβης» και της «απλής συνεργείας» στην παραπάνω πράξη, καθώς επίσης και την απαλλαγή του τέως διευθυντή της Κρατικής Ασφάλειας Θεσσαλονίκης.


5/5/2007: 19χρονος φοιτητής κατηγορείται για επεισόδια στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο με βασική επιβαρυντική ένδειξη τα... πράσινα παπούτσια που φορούσε, ομοιόχρωμα με εκείνα του δράστη ενός εμπρησμού αυτοκινήτου. Σύμφωνα με το ένταλμα προσωρινής κράτησης (γιατί ο νεαρός οδηγήθηκε στις φυλακές ανηλίκων Αυλώνα), τα ξημερώματα του Σαββάτου 5 Μαΐου «κρατώντας καδρόνι έσπασε το πίσω παρμπρίζ αυτοκινήτου Μερσεντές» και στη συνέχεια «έριξε βόμβα μολότοφ μέσα στο όχημα, με αποτέλεσμα να αναφλεγεί και να καταστραφεί ολοσχερώς». Ο ίδιος και οι συμφοιτητές του υποστηρίζουν ότι ήταν σε πάρτι της Πολυτεχνικής την ώρα των επεισοδίων.

6/12/2008: Ο Αλέξης Γρηγορόπουλος, 15 ετών, πέφτει νεκρός από σφαίρα αστυνομικού στα Εξάρχεια. Ο θάνατός του υπήρξε η αφορμή για μια σειρά πρωτοφανών πολλαπλών εκδηλώσεων διαμαρτυρίας εναντίον της αστυνομικής βίας σε πόλεις όλης της χώρας, αλλά και στο εξωτερικό.






Καθεστώς η ατιμωρησία αστυνομικών


Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΕΡΒΑ



Πόσο μεμονωμένο είναι ένα γεγονός όταν αυτό επαναλαμβάνεται αδιάκοπα για πολλά χρόνια;





Η αστυνομική βία και η αυθαιρεσία κατά πολιτών ουδέποτε αντιμετωπίστηκαν με συνέπεια και σοβαρότητα από τις κυβερνήσεις. Το αντίθετο, μάλιστα. Ολοι οι πολιτικοί και φυσικοί προϊστάμενοι της ΕΛ.ΑΣ. ακολούθησε διαχρονικά απέναντι στους προκλητικά αυθαιρετούντες αστυνομικούς την ίδια χαλαρή τακτική της ανοχής, της συγκάλυψης ευθυνών και της γενικευμένης ατιμωρησίας. Η στάση αυτή των ηγεσιών έλυσε, όπως ήταν φυσικό, τα χέρια των «οργάνων της τάξης».

Ο ειδικός φρουρός πριν πατήσει τη σκανδάλη ήξερε ότι οι συνάδελφοί του πρωταγωνιστές της «ζαρντινιέρας» τιμωρήθηκαν με «ποινές - χάδι». Οτι οι αστυνομικοί που πυροβολούν αλλοδαπούς, κακοποιούν πρόσφυγες και βασανίζουν μετανάστες πέφτουν πάντα στα «μαλακά». Οτι τα δικαστήρια τούς αντιμετωπίζουν ευνοϊκά, κάθε φορά που οι σφαίρες τους «εξοστρακίζονται» (με μεγάλη ευκολία, είναι αλήθεια) στα σώματα αθώων πολιτών. Οτι η σημερινή κυβέρνηση τους έχει ανακηρύξει σε «πραίτορες» της τάξης.

Εκθέσεις οργανώσεων και φορέων που ασχολούνται με την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν καταγγείλει επανειλημμένα παράνομες συμπεριφορές Ελλήνων αστυνομικών αλλά και λιμενικών. Οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου του Στρασβούργου είναι καταπέλτης για τις παρανομίες της ΕΛ.ΑΣ. και καταδεικνύουν πλήρως τη συνενοχή των κυβερνήσεων. Ωστόσο, ποτέ καμία ελληνική κυβέρνηση δεν έλαβε αυτές τις καταδίκες σοβαρά υπόψη της, με αποτέλεσμα τα φαινόμενα απρόκλητης αστυνομικής βίας να γιγαντώνονται.

Κοινή είναι η διαπίστωση όλων των εκθέσεων και καταδικών:


Η αστυνομία αποτελεί εδώ και χρόνια ένα ιδιότυπο και ανεξέλεγκτο καθεστώς κρατικής ανομίας. Οι διωκτικοί μηχανισμοί στην Ελλάδα λειτουργούν σαν «άβατο» νομιμότητας, όπου ανθούν φαινόμενα σήψης και διαφθοράς και απουσιάζουν παντελώς το κράτος δικαίου και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο αστυνομικός, ελλείψει κανόνων και τιμωρίας, μετατρέπεται σε αυτόκλητο και επικίνδυνο «ένστολο τιμωρό».

Εκθεση του ΟΗΕ για την περίοδο 2003-2007 επισημαίνει ότι αποτάχθηκε μόνον ένας από τους 238 αστυνομικούς που καταγγέλθηκαν για κακομεταχείριση και δεν καταδικάστηκε αμετάκλητα κανένας. Την ίδια στιγμή, από τους 99 αστυνομικούς που χρησιμοποίησαν όπλο και παραπέμφθηκαν για το θάνατο συνολικά 12 άτομων και τον τραυματισμό άλλων 27, αποτάχθηκε και καταδικάστηκε από το Εφετείο μόνον ένας!

Ο Συνήγορος του Πολίτη έχει επανειλημμένα θίξει το ζήτημα του πειθαρχικού ελέγχου των αστυνομικών. Στις εκθέσεις του και προς τον σημερινό υπουργό Εσωτερικών Πρ. Παυλόπουλο, θεωρεί τις ελλιπέστατες ΕΔΕ μηχανισμό ξεπλύματος και συγκάλυψης των ευθυνών των αστυνομικών και μιλά για πλήρη ατιμωρησία των παραβατών.

Στη πλέον πρόσφατη ετήσια έκθεσή του, τον περασμένο Αύγουστο, διαπιστώνει συνεχή ροή καταγγελιών πολιτών κατά αστυνομικών για ανάρμοστη και απαράδεκτη συμπεριφορά, ενώ σημειώνει ότι έχουν αυξηθεί οι αναιτιολόγητες προσαγωγές και συλλήψεις ατόμων. Διαπιστώνει επίσης ότι δεν έχει βελτιωθεί η κατάσταση όσον αφορά τον πειθαρχικό έλεγχο των αστυνομικών.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στην επταετία 1999-2006 τιμωρήθηκαν συνολικά μόλις 32 αστυνομικοί είτε με απλή επίπληξη(!) είτε με εξοντωτικό πρόστιμο από 15-60 ευρώ! Για περιστατικά παράνομης βίας κατά πολιτών τη διετία 2004-2006 διενεργήθηκαν 63 ΕΔΕ και επιβλήθηκαν πειθαρχικές ποινές σε 11 αστυνομικούς. Εξι από αυτούς τιμωρήθηκαν με... πρόστιμο.

Ομως και εδώ ουδείς δίνει προσοχή. Το νέο πειθαρχικό δίκαιο της ΕΛ.ΑΣ., που θεσπίσθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο, δεν άλλαξε κάτι επί της ουσίας. Δεν έγινε καμία σημαντική αλλαγή στις διαδικασίες πειθαρχικού ελέγχου των αστυνομικών, αφού και πάλι οι ΕΔΕ στην πλειονότητά τους θα διενεργούνται από αξιωματικούς που υπηρετούν στην ίδια υπηρεσία με τον ελεγχόμενο αστυνομικό!

Ετσι, δεν είναι καθόλου παράξενο που τα περιστατικά της αστυνομικής βίας είναι πλέον σχεδόν καθημερινά:

* Την ημέρα που έπεφτε νεκρός από σφαίρα αστυνομικού ο 15χρονος μαθητής στα Εξάρχεια, τραυματιζόταν σοβαρά, από επέμβαση των αστυνομικών, ο πρόσφυγας Μαζίρ Γκουλ. Ειχε την ατυχία να περιμένει, μαζί με χιλιάδες άλλους μετανάστες, στην Π. Ράλλη για να υποβάλει αίτηση χορήγησης ασύλου!

* Λίγες ημέρες νωρίτερα, στις 26 Οκτωβρίου, ένας άλλος Πακιστανός πρόσφυγας, ο Μοχάμεντ Ασράφ, έπεφτε νεκρός, στο ίδιο ακριβώς σημείο.

* Κρατούμενοι και αλλοδαποί ξυλοκοπούνται μέσα σε αστυνομικά τμήματα αμέσως μετά τη σύλληψή τους, μεταφέρονται «μαυρισμένοι» στις δικαστικές αρχές, αλλά ουδείς ενδιαφέρεται. Μόνο αν υπάρξει κάποιο κρυφό βίντεο κινείται η διαδικασία της έρευνας!

* Πρόσφυγες πέφτουν διαρκώς θύματα κακομεταχείρισης και βασανισμού, στα χερσαία και θάλασσια σύνορα της χώρας. Εκθέσεις διεθνών οργανισμών, όπως της οργάνωσης PRO ASYL, που δημοσιοποιήθηκε πριν από έναν χρόνο, μας ξεμπροστιάζουν σε Ελλάδα και Ε.Ε. Πρόσφυγες καταγγέλλουν βασανιστήρια από λιμενικούς, όμως οι δικοί μας υπουργοί «αγρόν αγοράζουν». Διατάζουν μια τυπική ΕΔΕ και παραπέμπουν την υπόθεση στις ελληνικές καλένδες...

Η Επιτροπή κατά των Βασανιστηρίων του Συμβουλίου της Ευρώπης(CPT), στις τελευταίες εκθέσεις της καταγράφει περιστατικά ξυλοδαρμού κρατουμένων σε αστυνομικά τμήματα και καλεί τις δικαστικές αρχές να ερευνούν αμέσως κάθε καταγγελία.

Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Γ. Σανιδάς, μόλις τον περασμένο Ιούνιο έδωσε εντολή στους εισαγγελείς να ερευνούν κατά προτεραιότητα τις καταγγελίες πολιτών για κακοποίησή τους από αστυνομικούς. Η ίδια επιτροπή είχε θίξει και το καθεστώς ανομίας στο αστυνομικό τμήμα Ομόνοιας, εκεί όπου αποκαλύφθηκε το βίντεο της ντροπής, με αστυνομικούς να βασανίζουν ανήλικους...

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει καταδικάσει πολλές φορές την Ελλάδα για παρόμοια περιστατικά αυθαίρετης αστυνομικής βίας. Το τελευταίο αφορούσε τον τραυματισμό του πρόσφυγα Δ. Ζελίλοφ στη Θεσσαλονίκη. Εκεί το Δημόσιο είχε υποστηρίξει τους αστυνομικούς, οι οποίοι εν τω μεταξύ είχαν απαλλαγεί από κάθε πειθαρχική ή ποινική ευθύνη στην Ελλάδα!

Το ίδιο δικαστήριο είχε επιδικάσει το Ιούνιο του 2007 αποζημίωση 120.000 ευρώ στην οικογένεια του 17χρονου Ι. Καραγιαννόπουλου από τις Σέρρες. Ο νεαρός πυροβολήθηκε εξ επαφής στο κεφάλι, αλλά η ΕΛ.ΑΣ. και η κυβέρνηση υιοθέτησαν τη βολική εκδοχή του ατυχήματος! ΕΔΕ και ποινικά δικαστήρια είχαν αθωώσει και πάλι τους αστυνομικούς.

Αλλά και η περίπτωση του Χρ. Μακαρατζή είναι χαρακτηριστική. Ο 28χρονος δέχτηκε πυροβολισμό και έμεινε ανάπηρος κατά 70%, επειδή έκανε το λάθος να μη σταματήσει σε μπλόκο της Τροχαίας. Το Ευρωδικαστήριο μας καταδίκασε για παραβίαση του δικαιώματος στη ζωή, όμως η ποινική δικαιοσύνη στην Ελλάδα δεν βρήκε και πάλι ενόχους...


Πηγή: Ελευθεροτυπία

3 σχόλια:

ATHENA είπε...

ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ!

ΚΑΙ ΛΕΙΠΕΙ Ο ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΣΑΝ ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΟΥ ΡΑΛΛΗ ΚΕΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΦΕΤΟΣ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟ...

ΑΛΛΑ ΕΚΕΙΝΟΣ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΣ, ΕΝΑ ΜΠΑΓΛΑΝΤΕΖΟΣ, ΕΝΑΣ ΑΝΕΣΤΙΟΣ ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΗΚΕ Η ΑΘΗΝΑ ΓΙΑ ΠΑΡΤΗ ΤΟΥ...

PALOUKI LOUK είπε...

επισης ειναι και αλλα τα οποια δεν εχουν καταληξει σε θανατο!οπως η δικη οπου αναβληθηκε την περασμενη εβδομαδα οπου αστυνομικος εχει καταδικαστει πρωτοδικως και απο τον Αρειο Παγο σε 10 χρονια φυλακη και 10 χρονια στερησης πολιτικων δικαιωματων επειδη βασανισε με ηλεκτροσοκ το 2002 δυο κρατουμενους!!!(ριχτε μια ματια σε παλιοτερη αναρτηση ή εδω ή στο δικο μου ιστολογιο τιτλος:μεχρι που θα φτασει αυτος ο πουστης!)
ο τιτλος δικαιολογειται διοτι και εδω δικηγορος ειναι ο Κουγιας!!!
που να δειτε και τι πορισμα εβγαλε η εδε της Ελ.Ασσ (οπου ασσ κωλος αγγλιστι), οτι συνενοήθηκαν τα θυματα μεταξυ τους και επεσαν στο πατωμα και φωναζαν για να ενοχοποιησουν τον αθωο αστυνομικο!!!
Ολα ξεκινανε οτι η εδε γινεται απο αυτους και οχι απο ανεξαρτητο οργανο!!!

stassa είπε...

Σε πολλές από αυτές τις περιπτώσεις, αν προσέξατε, οι μπάτσοι πυροβολούνε "ύποπτους που διαφεύγουνε". Αυτό νομίζω απαγορεύεται από τους κανονισμούς τους, αλλά ποιός χέστηκε (αυτοί σίγουρα όχι.);

Πάντως διαβάζοντας όλο αυτό το κατεβατό, σκέφτομαι τι περίεργο είναι που ενώ έχουμε καταργήσει τη θανατική ποινή στα δικαστήρια, οι μπάτσοι εξακολουθούν να την εφαρμόζουν κανονικά. Όσο για το τεκμήριο της αθωότητας, που συζητάμε αυτές τις μέρες, πού βρίσκεται όταν ένας μπάτσος σκοτώνει έναν ύποπτο- για οτιδήποτε έγκλημα; Μπορεί να δικαστεί δίκαια ένας νεκρός;

Απ' την άλλη, οι μπάτσοι υποτίθεται οτι οπλοφορούν επειδή συχνά οπλοφορούν κι οι ύποπτοι- ή μάλλον επειδή μπορεί και να οπλοφορούνε. Από όλες τις παραπάνω περιπτώσεις όμως, σε μία και μοναδική (του ληστή του βενζινάδικου Κυρέλη) ήταν ο ύποπτος όντως οπλισμένος, ενώ σε μια-δυο άλλες κάποιος "τράβηξε μαχαίρι". Κι αυτό ήτανε, οι περισσότεροι άλλοι που σκοτώθηκαν δεν απειλούσαν κανέναν, ιδίως τους μπάτσους που τους σκοτώσανε.

Εγώ όμως δεν μπορώ να κατηγορήσω τους μπάτσους πλέον. Ποιός τους έδωσε τα όπλα; Εμείς τους τα δώσαμε "για να μας προστατεύουν" (και να μας καταστέλλουν!). Αν θέλαμε πραγματικά να μην έχουμε θύματα κάθε τρεις και λίγο, δεν θα δίναμε όπλα σε ανθρώπους που υπάρχει έστω κι η παραμικρή πιθανότητα να τα χρησιμοποιήσουν με "λάθος" τρόπο (για μένα δεν υπάρχει "σωστός" αλλά άστο αυτό τώρα).

Από όλα όσα έχουν ακουστεί αυτές τις μέρες, το αίτημα να αφοπλιστεί η αστυνομία ήταν το πιο ουσιαστικό. Και μόνο αυτό αν καταφέρουμε, θα έχουμε κάνει ένα τεράστιο βήμα μπροστά. Απ' την άλλη, καμμία σύγχρονη κοινωνία δεν το έχει κατορθώσει αυτό. Σ' όλα τα κράτη, οι εκτελεστές των νόμων εκτελούν τους πολίτες.

Θέλω όμως, να πιστέψω.