ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗ ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΩΝ ΕΠΕΙΣΟΔΙΩΝ!

Τα ποστ που αναρτούνται να είναι όσο γίνεται επιβεβαιωμένα,
ή με κάθε επιφύλαξη της πηγής τους.

Παράκληση επίσης, μη "σνομπάρετε" τις Ετικέτες. Για το "ιστορικό" των αναρτήσεων έχει σημασία να μπορεί να αναζητήσει κάποιος ποστ με την ίδια θεματολογία.
Ευχαριστώ, Υ.Κ.

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008

ΜΟΥΣΙΚΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ



ΤΟ ΠΡΟΦΗΤΙΙΚΟ ΑΥΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙ ΕΠΑΙΞΕ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟ ΑΡΒΥΛΑ (ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ) ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΟΥ Α. ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ...

Kίτρινα Ποδήλατα - Πήρα φόρα (Άμα τα πάρω)

Γίναμε σκλάβοι δέκα τυπάκων που τον πλανήτη τον κρεμάνε σα μπρελόκ
Θερίζουν πλούτη και σπέρνουν πείνα, θέλουν να δουν να φτύνουμε αίμα στη ρουτίνα
Νοιάζονται τόσο για τα παιδιά σου, τους ψηφοφόρους που χεις μέσα στην κοιλία σου
Θα τους σπουδάσουν, δουλειά να πιάσουν και με ρουσφέτια υποκλίσεις να χορτάσουν

Μα εγώ θα ζήσω μέσα στη μέρα, θέλω τα χέρια να σηκώνω στον αέρα
Θέλω τον ήλιο και οξυγόνο κι αυτό το μέλλον με ελπίδα ανταμώνω
Θέλω οξυγόνο, θέλω να ζήσω, θέλω να ζήσω, ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ!

Κι άμα τα πάρω, θα πάρω φόρα, θα σας ρημάξω στις κλωτσιές στην ανηφόρα
Άμα τα πάρω δε θα μπορέσουν δυο διμοιρίες από ΜΑΤ να με βολέψουν
Κι έτσι πλανιέμαι, έτσι ξεχνιέμαι, κρύβομαι μέσα μου και κάνω πανικό
Έτσι πλανιέμαι, έτσι ξεχνιέμαι, τη φαντασία μου χορεύω στο κενό

Αξιοπρέπεια κι αρχές λείπουν ταξίδι και την καρδιά μας που διψά ποτίζουν ξίδι
Ματαιόδοξοι μασόνοι κυβερνάνε ρε μα οι μεγάλοι χορηγοί που πολύ μας αγαπάνε
Θα μας γλιτώσουν, είναι σπουδαίοι! Θα μας αφήσουν να ρημάξουμε στα βράχια τελευταίοι
Δημοκρατία κι αξιοκρατία πλέον πωλούνται σε πανέρια σε ευκαιρία!
Μα εμείς πονάμε αυτό τον τόπο, σφίγγουμε δόντια και λουριά για την Ελλάδα ρε γαμώτο
Νομίζουμε ποτέ δε θα μιλάμε, όμως τα πρόβατα τους λύκους θα τους φάνε!

Μα εγώ θα ζήσω μέσα στη μέρα, θέλω τα χέρια να σηκώνω στον αέρα
Θέλω τον ήλιο και οξυγόνο κι αυτό το μέλλον με ελπίδα ανταμώνω
Αχ Ελλάδα σ αγαπώ και βαθιά σ ευχαριστώ που με έμαθες ποτέ να μην κωλώνω!

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Η Δημοκρατία Ανήκει στους Πολίτες

Η ερώτηση είναι μια και απλή, μπορεί τελικά να αλλάξει κάτι;
Η απάντηση το ίδιο απλή και σύντομη, όχι.
Όσο το σύστημα των θεσμών θα δίνει την δυνατότητα στα κόμματα και τους πολιτικούς να κυβερνούν χωρίς να ελέγχονται , και χωρίς να αντιπροσωπεύουν τον λαό, τόσο οι πολίτες της χώρας θα υποφέρουν και θα υποβαθμίζονται.
Και είναι λογικό να συμβαίνει αυτό. Όταν δίνεις σε κάποιον την άδεια να σε κυβερνήσει, να σου επιβάλει νόμους, και να επιβάλει και την εκτέλεση τους χωρίς να σε ρωτήσει, ουσιαστικά του δίνεις την άδεια να ορίζει και την ζωή σου.
Έτσι λοιπόν το μόνο που μας μένει να κάνουμε είναι να παρατηρούμε ως απλοί θεατές, να ξεδιπλώνονται μπροστά μας σκάνδαλα, καταχρήσεις εξουσιας, προώθηση ιδιωτικών συμφερόντων, απολυταρχικές διοικήσεις, και αλλά παρόμοια.
Και το μόνο πεδίο αντιπαράθεσης θα είναι πάντα το προσωπικό, λειτουργώντας σαν βαλβίδα ασφαλείας και μέσω εκτόνωσης, προσωποποιώντας τα δεινά όλου του κατεστημένου, σε μερικά πρόσωπα.
Η εξουσία, για να υπάρξει αλλαγή, πρέπει να πηγάζει πραγματικά απ’ το λαό, και να είναι για το λαό.
Οι φιέστες και τα πανηγύρια κάθε τέσσερα χρόνια, δεν εξασφαλίζουν ικανό άλλοθι στο βαθειά διεφθαρμένο και αντιδημοκρατικό σύστημα.
Ο λαός, οι πολίτες ψηφίζουν, μη έχοντας άλλη επιλογή, τους δυνάστες τους, σε ένα παιχνίδι στημένο από αυτούς που νέμονται την εξουσία και κρατούν τα ηνία της χώρας.
Mια ατελείωτη εναλλαγή προσώπων είναι οι πολιτικές εξελίξεις, αφήνοντας ανέπαφο το σύστημα διακυβέρνησης, και αφήνοντας τους πολίτες έξω από αυτό.