Η τακτική των ΜΑΤ

Γίνεται πολύς λόγος στα κατεστημένα ΜΜΕ για τους “κουκουλοφόρους” (οι οποίοι δεν είναι πάντα τέτοιο, βασικά μειοψηφία είναι) και τα επεισόδια που κάνουν. Πολλές φορές μάλιστα λέγεται “καλά τους κάνουν οι αστυνομικοί αφού τα σπάνε”.
Οι περισσότεροι, δεν έχουν κατέβει σε πορείες, για να διαπιστώσουν με τα μάτια τους τις τακτικές των μπάτσων για να προκαλέσουν εκείνοι τα επεισόδια, ξέροντας την κάλυψη που θα έχουν από τα ΜΜΕ, έτσι ώστε να κάνουν ότι γουστάρουν.
Είχα κατέβει την Τετάρτη στην πορεία που συνδυάστηκε με την γενική απεργία. Δεν έχω πετάξει ποτέ μου ούτε χαλίκι.
Δεν πρόλαβα τα μπλοκ της ΓΣΣΕ και του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία είχαν αποχωρήσει ταχιά ταχιά και πρόλαβα το μπλοκ της Κατάληψης του Πολυτεχνείου, το οποίο είχε παραταχθεί στα λουλουδάδικα, μπροστά στα ΜΑΤ και τις κλούβες της αστυνομίας.
Είναι ολοφάνερο ότι δεν γίνονται μπάχαλα και σπασίματα, βλέπετε ότι η Μεγάλη Βρετανία είναι αφύλακτη και δεν τρέχει τίποτα.


Τότε, τα ΜΑΤ, χωρίς πρόκληση από τον κόσμο, πέταξαν κροτίδες κρότου-λάμψης και δακρυγόνα στον συγκεντρωμένο κόσμο.
Εδώ βλέπετε τις γραμμές των ΜΑΤ μετά την πρώτη έφοδο, φαίνεται ακόμα ο καπνός από τα δακρυγόνα. Πριν από την έφοδο, τα ΜΑΤ ήταν παρατεταγμένα μπροστά ακριβώς στις κλούβες.

Ο κόσμος, δεν φοβήθηκε, με φωνές ο ένας με τον άλλο, ξαναμαζεύτηκε μπροστά στα ΜΑΤ, διεκδικώντας τον χώρο της διαδήλωσης του.
Τα ΜΑΤ έκαναν δεύτερη επίθεση, πάλι χωρίς πρότερη πρόκληση, για να κερδίσουν και τα υπόλοιπα μέτρα μέχρι κάτω.
Βλέπετε σε αυτή τη φωτό, αμέσως μετά την επίθεση με χημικά, πού έχουν κατέβει οι γραμμές των ΜΑΤ.


Βλέπετε λοιπόν, αγαπητοί νοικοκυραίοι, ότι ακόμα και όταν πρόκειται να γίνει ειρηνική διαδήλωση, δεν την θέλουν τα ΜΑΤ. Θα μου πείτε, ρε μεγάλε, γιατί να πήξουν τον κόσμο στα χημικά έτσι, χωρίς πρόκληση και λόγο? Μα, γιατί θέλουν να φαίνεται ότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ και να διαλύουν τις συγκεντρώσεις ΟΣΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΩΡΙΤΕΡΑ.
Κάποια στιγμή, ο κόσμος, το μπλοκ, αποφασίζει να αποχωρήσει και αρχίζει να κατεβαίνει συγκροτημένα την Πανεπιστημίου. Είναι ένα μπλοκ, στο οποίο εγώ αισθάνομαι γέρος, στα 34. Παιδιά, 15-20 χρονών, χωρίς κουκούλες, χωρίς σπασίματα, κατεβαίνουνε την Πανεπιστημίου. 1500 με 2000 άτομα.
Στο ύψος της Σίνα, εμφανίζονται από την κάθετο -αριστερά κατεβαίνοντας- τα ΜΑΤ. Κάποιος κόσμος, κλίνει προς τα αριστερά, φωνάζοντας συνθήματα εναντίον τους. Κάποια παιδιά, πετάνε μια δυο πέτρες και άδεια μπουκάλια προς το μέρος τους, τα οποία δεν τους φτάνουν, γιατί είναι ΜΑΚΡΥΑ. Τότε, τα ΜΑΤ ανεβαίνουν τρέχοντας ρίχνοντας ΜΕΣΑ στον κόσμο δακρυγόνα.


Η φωτό είναι μετά την επίθεση, όταν από το βάθος του δρόμου επιτέθηκαν και έφτασαν εκεί.
Σκοπός τους ήταν να κόψουν το μπλοκ στη μέση.



Εδώ, βλέπεται το μισό προς τα κάτω μπλοκ, και τα υπολείμματα από τα δακρυγόνα στο δρόμο.


Ο κόσμος ξαναμαζεύτηκε, με φωνές, ξαναγέμισε το δρόμο, ΧΩΡΙΣ ΠΕΤΡΕΣ ΚΑΙ ΜΠΟΥΚΑΛΙΑ και έτσι τα ΜΑΤ οπισθοχώρησαν στο στενό. Πισωπατώντας, ΞΑΝΑΠΕΤΑΞΑΝ δακρυγόνα, ΜΕΣΑ στον κόσμο. Φωτό από αυτό δεν έχω, γιατί το ένα έσκασε σχεδόν δίπλα μου. Πέρασαν τουλάχιστον 5 λεπτά μέχρι να συνέλθω -κάψιμο, ασφυξία, τάση για εμετό.

Όταν συνήλθα, είχε κατέβει και άλλη μια διμοιρία από το Σύνταγμα (;).

Βλέπετε από τις αντιδράσεις του κόσμου, στην επόμενη φωτο, πόσο έχει γεμίσει δακρυγόνα η ατμόσφαιρα.
Βλέπετε ακόμα, πόσος και τι κόσμος ήταν εκεί.
Χωρίς να έχει γίνει το παραμικρό σπάσιμο.
Ο τύπος μπροστά δεξιά, είναι εμφανώς δημοσιογράφος, καλά προετοιμασμένος.


Μπορείτε εύκολα λοιπόν να καταλάβετε, πως δρα η “αμυνόμενη” αστυνομία και πως γιγαντώνονται τα επεισόδια.
ΚΑΙ η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ τα θέλει και τα προκαλεί, ως προέκταση της εξουσίας και του κατεστημένου κράτους, το οποίο μας θέλει όλους αδρανείς και σπίτια μας.