Ο αστυνομικος που πυροβοληθηκε ηταν 21 χρονων.Ηταν 6 χρονια μεγαλυτερος απο τον Αλεξη.Αλλα και εκατο χρονων να ηταν αυτη η δραση που εγινε ασχετα με το ποιος την εκανε γιατι και πως ηταν μια τεραστια μαλακια.Και το εννοω αυτο.Η δολοφονια ενος ανθρωπου δεν οδηγει με τιποτα σε καμια επανασταση και το μονο που εκπρωσοπει ειναι μια αλογιστη και ηλιθια βια.Θεωρω λοιπον πως το να προσπαθεις να πυροβολησεις εναν ανθρωπο αποσκοποντας τον θανατο του δεν ειναι σε καμια περιπτωση επαναστατικο ειναι μαλλον φασιστικο.Αυτη η αποπειρα δολοφονιας που εγινε προχθες ανεξαρτητα απο το ποιον εκτελεσθηκε ειναι μια τεραστιου ογκου μαλακια και καλα θα κανουν να καταλαβουν οι υπευθυνοι οτι δεν ειναι επαναστατες αλλα απλως αμαυρωνουν οτιδηποτε προσπαθουσαμε τον τελευταιο καιρο μεσα σε μια και μονο στιγμη.
Και για να μην παρεξηγουμαστε αυτο που εγω αποκαλω βια ειναι το εξης. Βια μπορω να ονομασω μοναχα μια επιθετικη πραξη απο ανθρωπο σε ανθρωπο και μονο οταν αυτη αποσκοπει πραγματικα να τον χτυπησει.Κατα την αποψη μου βια δεν ειναι ουτε να χτυπας την τζαμαρια ουτε να να πετας πετρες σε καποιον που ξερεις οτι αποκλειται να παθει οτιδηποτε. Βια δεν ειναι να αναβεις φωτια σε εναν σκουπιδοτενεκε ουτε να σπας μια καμερα.Καταστροφη το δεχομαι αλλα βια οχι.
Και απο καποιους που ακουστηκε οτι καλα να παθει ο μπατσος εχω να τους πω οτι ερχονται στην θεση ολων οσων εβριζαν τον τελευταιο καιρο. Γινονται μισανθρωποι σαν τον Κουγια και τον Κορκονεα και ολους τους ΜΑΤαδες που χτυπαγαν παιδια μετα τον θανατο του Αλεξη.Ξαναλεω πως δεν θελουμε κανεναν νεκρο ασχετα με το τι εκπροσωπει και πως.Και οσοι επιθυμουν να δουν εναν αστυνομικο εναν ανθρωπο πεθαμενο δεν ανηκουν πουθενα μεσα στα ονειρα και τις ελπιδες μας.Μπορει να βριζουμε τους μπατσους στις πορειες γιατι γενικοτερα η αστυνομια στην Ελλαδα ειναι σκατα σαν θεσμος και ειναι περισσοτερο εναντια στον πολιτη.Αλλα οταν ερχεται στην περιπτωση ενος συγκεκριμενου μπατσου παραδειγμα του διαμαντη τοτε δεν θα τον πουμε δολοφονο αν δεν τον ξερουμε ειδικα.Δεν θα αποκαλεσουμε γουρουνι τον διαμαντη απλα και μονο επειδη ανηκει σε εναν θεσμο που ειναι σκατα.Εμεις τον θεσμο και τον τροπο που λειτουργει βριζουμε οχι εναν εναν τους συμμετεχοντες σε αυτον.
Γι αυτο λοιπον κλεινωντας επισημαινω οτι σιχαινομαι οποιονδηποτε εκανε την επιθεση αυτη και επισης θελω να ξερει αν γινεται ο διαμαντης πως εμεις που τοσον καιρο διαδηλωναμε δεν ειχαμε καμια προθεση να οδηγηθουν καποιοι αλλοι σε κατι τετοιο.Αυτοι δεν μας εκπρωσοπουν εκπροσωπουν μονο τον εαυτο τους και ειναι ξεκαθαρο πως δεν συμμεριζομαστε τις αποψεις τους και τις μεθοδους τους.
R.I.P Αλεξη
Περαστικα Διαμαντη
Εννοειται πως οι παραπανω αποψεις ειναι ξεκαθαρα δικες μου και δεν εκπροσωπουν ολο το μπλογκ.Αυτο το λεω γιατι διαφοροι πιανονται απο κατι προτασεις που καποιοι ειπαν καποτε και βγαζουν γενικα συμπερασματα για το συγκεκριμενο ιστολογιο.Προς αποφυγη παρεξηγησεων λοιπον μην κατηγορειται ολους τους συμμετεχοντες για τα λεγομενα μερικων. Εννοειται οτι ειμαι ανοιχτος σε συζητησεις και κραξιματα μιας και δεν ειμαι καθολου απολυτος σε ολα αυτα που λεω.
Φιλικα και καλοπροαιρετα
Αυτοχθονας
13 σχόλια:
ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ!
ΟΠΩΣ ΕΓΡΑΨΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΣΟΥ ΜΕ ΓΕΜΙΖΕΙ ΕΛΠΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΕΤΣΙ.
ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΠΩΣ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ
Βια μπορω να ονομασω μοναχα μια επιθετικη πραξη απο ανθρωπο σε ανθρωπο και μονο οταν αυτη αποσκοπει πραγματικα να τον χτυπησει
ΣΙΓΟΥΡΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΤΑ ΖΩΑ
Ευχαριστω για το καλωσορισμα και τα καλα σου λογια.
Ναι συμπεριλαμβανω τα ζωα απλα δεν το ανεφερα επειδη δεν ειναι αυτο το κυριως θεμα τις τελευταιες μερες.
Μα πώς λειτουργεί το anchor tag στο blogspot; :(
Λοιπόν, επαναλαμβάνω το διαγραμμένο μου μήνυμα:
Ορίστε κάτι για να γελάσει και λίγο το χειλάκι μας (και να μείνουμε με το στόμα ανοιχτό, όταν συνειδητοποιήσουμε τι μόλις ακούσαμε):
Καρατζαφέρης (από το http://www.ellhnofreneia.gr/).
yX πριν λίγο το άκουσα.. Περιμένω να δω αν θα βγει βίντεο απο την Ελληνοφρένεια.. Θα το ανεβάσω στο youtube..
εγώ πάλι αν και είμαι κατά της οιασδήποτε απόπειρας κατά ζωής, συμμερίζομαι την παρακάτω άποψη που αναρτήθηκε στο indymedia και έχει ώς εξής :
Οταν κράτος και παρακράτος χύνουν κροκοδείλια δάκρυα.
Δε θα εξετάσω καθόλου την ίδια την επίθεση, δε θα πάρω καμία θέση σχετικά καθώς δεν έχω τα δεδομένα που χρειάζονται από αξιόπιστη πηγή για να κρίνω. Το να εμπιστευτώ τις ανακοινώσεις των μπάτσων και των παρακρατικών που έχουν αναλάβει το μοιρολόι του τρύπιου μπάτσου είναι ισοδύναμο με το να εμπιστευτώ τα δελτία τύπου του ισραήλ σχετικά με τη σφαγή στη Γάζα.
Εδώ θα εξετάσω την υποκρισία του δολοφονικού κράτους της Πρώην Ανατολικής Ρωμαικής Αυτοκρατορίας και την σπαραξικάρδια αρθρογραφία του παρακρατικού τύπου (στόκοι, καρατζαφέρηδες, χρυσαύγουλοι και δε συμμαζεύεται) που την συμπληρώνει.
Σε κάθε πόλεμο εκείνο που θεωρείται έγκλημα δεν είναι οι θάνατοι των ενόπλων στρατιωτών αλλά των αμάχων. Ακόμα και οι ίδιοι οι ισραηλινοί παρουσιάζουν σαν "θύματα" τους άμαχους που σκοτώνονται ή τραυματίζονται από την παλαιστινιακή αντίσταση, όχι τους στρατιώτες. Οι παλαιστίνιοι από την άλλη, ποτέ δε ζήτησαν τον οίκτο της διεθνούς κοινής γνώμης για τους μάρτυρες της αντίστασης, επειδή ακριβώς είναι στρατιώτες. Εκείνο που εξοργίζει τον καθένα και είναι αντικειμενικά εγκληματικό είναι οι δολοφονίες μικρών παιδιών, γυναικών, ασθενών, αμάχων.
Στον δικό μας κοινωνικό και ταξικό πόλεμο, οι μοιρολογίστρες του τρυπημένου μπάτσου, λίγο ως πολύ πάνε να εξομοιώσουν την υπόθεση του τρυπήματός του με τη δολοφονία του Αλέξη, του Μιχάλη και άλλων ανηλίκων και αμάχων. Ο ένστολος, ένοπλος, από επιλογή ενταγμένος στην υπηρεσία της εξουσίας μπάτσος, ξαφνικά έγινε "ο Διαμαντής μας", "νέος με όνειρα" και "αναξιοπαθής"!!!
Αν θέλουν να είναι συνεπείς με την κοινή λογική όλες αυτές οι μοιρολογίστρες θα έπρεπε φυσιολογικά να χύνουν τα ίδια δάκρυα για τους ένοπλους χασάπηδες του ισραήλ και για τους αποκεφαλισμένους αμερικανούς σταυροφόρους στο ιράκ. Και κείνους "μάνα τους έκανε", κι εκείνοι είχαν όνειρο "να πιούν τη φραπεδιά τους μετά την υπηρεσία", κι εκείνοι ανθρώπινες ζωές είναι.
Σύμφωνοι, ο μπάτσος είναι δικός τους. Ανήκει στον ίδιο στρατό που ανήκουν και κείνοι. Δεν παύει όμως να είναι στρατιώτης πρώτης γραμμής, ένστολος και ένοπλος. Δεν είναι ούτε παιδάκι ούτε άμαχος όπως θέλουν να τον παρουσιάσουν.
Υπάρχει μια τεράστια διαφορά στις συνθήκες πολέμου ανάμεσα σε ένοπλους στρατευμένους και αμάχους. Οι μοιρολογίστρες την αγνοούν συνειδητά υποτιμώντας τη νοημοσύνη μας, ωστόσο αυτή η διαφορά είναι ριζωμένη στις συνειδήσεις μας και το μοιρολόι τους μόνο προσωρινά αποτελέσματα μπορεί να φέρει.
Ακόμα περισσότερο, μόλις ο κόσμος συνειδητοποιήσει την απάτη τους θα κατέβει στο δρόμο με ακόμα μεγαλύτερη οργή που θα κάνει τον τραυματισμό του μπάτσου να φαντάζει παρανυχίδα.
Η εξουσία που νικήθηκε στην εξέγερση των Δεκεμβριανών είναι αυτονόητο ότι θα πιαστεί από τα μαλιά της, ότι θα κάνει την τρίχα τριχιά, ότι θα καταφύγει στον παραλογισμό. Και μέσα α'αυτό τον παραλογισμό της θα στερήσει από τους υμετέρους πεσόντες τη θέση που διαφορετικά θα κατείχαν στην όποια "Βαλχάλα", παρουσιάζοντάς τους σαν "αμάχους".
Και νικημένοι και ξεφτιλισμένοι! Σας αποδίδω τον οίκτο που σας αρμόζει.
Πηγή φ@σιστοφάγος/indymedia
Το αστάθμητο έχει πολλά ποδάρια
7 01 2009
1784_1
Επιτέλους βγήκαμε στον ωκεανό,
κι αν και τα κύματα ήταν μεγάλα και μας βαρούσανε απ’ όλες τις πλευρές,
το πλήρωμα είχε μεγαλώσει κι άντεχε,
με ζήλο κι όνειρα, με γνώση και χαρά,
και με θυμό κι οργή μαζί για όσα ως σήμερα είχαμε περάσει,
όλοι μαζί το πλοίο κυβερνούσαμε.
Με αμηχανία βέβαια και στα ψαχτά,
μιας κι όμοιο ταξίδι δεν είχαμε κάνει
ούτε είχαμε προσφάτως φανταστεί πως θα το κάνουμε.
Και εκεί που είχαν φουσκώσει τα πανιά μας,
που είχαμε βγει από την πρώτη μπόρα κι όλοι κοιτούσαμε μπροστά,
πως από τις προηγούμενες θύελλες να διδαχτούμε,
πως να ‘μαστε έτοιμοι για ότι έρχεται μετά,
κάποιος στην πρύμνη ένιωσε άσχημα, μιας και κανείς δεν τον κοιτούσε,
κι έβγαλε τον φελλό από το πάτο, επιδεικτικά,
ο φελλός ο επιδεικτικός,
ο δήθεν πρωταγωνιστής, γελοίος υπονομευτής,
ο επικίνδυνος, ο άμυαλος, ο βλαξ που μας το παίζει ανδρείος,
κι όλοι κοιτάμε πια να τρέχει το νερό ορμητικό,
που αλλού;
στον μύλο της αντίδρασης.
Σφίξτε τα δόντια αδέρφια,
τόσο ταξίδι δεν το ‘χουμε για χάρη του.
Μαζί θα βάλουμε τον φελλό ξανά στη θέση του,
Μαζί θα βγάλουμε και τα νερά απ’ το πλοίο,
μιας και τις πιο όμορφες θάλασσες ακόμα δεν τις ταξιδέψαμε,
που λέει κι ο ποιητής.
Αλλιώς λιμάνι δεν θα πιάσουμε
και κολυμπώντας όσοι σωθούμε θα βγούμε στην ακτή,
μούτσοι ξανά θα γίνουμε, σε άλλων τα καράβια,
και στην Ιθάκη πιο πολύ θα αργήσουμε να φτάσουμε.
Το πιτσιρίκι ήταν νεκρό μπρος στα πόδια μου κι ακόμη με το όνομά του δεν το είπα. Δεν τον ήξερα. Τον αστυνομικό που πυροβόλησε ούτε που τον είχα δει.Τον αστυνομικό που νοσηλεύεται επίσης δεν τον ξερω.
Κι όμως οι περισσότεροι όταν μιλούν γι' αυτούς αναφέρουν τα μικρά τους ονόματα..
Οκ, μπορεί να είμαι off-topic,αλλά έχει αρχίσει και μου γίνεται κατά έναν τρόπο ενοχλητικό αυτό. Αν επρόκειτο για κατι εμπορικό θα μπορούσα να το καταλάβω, εκεί η οικειότητα είναι διαφήμηση, προσεγγίζεται πιο εύκολα ο καταναλωτής (βλ. Τατιάνα, Μάκης και τα συναφή αχαρακτήριστα).
Περί τίνος πρόκειται τελικά;
Στην παρούσα κατάσταση δεν έχει σημασία το όνομα. Ο πιτσιρικάς χωρίς όνομα είναι ένας νεκρός έφηβος από σφαίρα αστυνομικού εν καιρώ ειρήνης, όταν τον λες με το όνομά του γίνεται ξαφνικά κάτι για το οποίο δεν έχεις ιδέα : γιος, αδελφός, φίλος, γκόμενος, συμμαθητής, εγγονός, ροκάς,σκυλάς, πλούσιος, φτωχός, Έλληνας, Αλβανός, Αμερικανός κτλ. Φυσικά ισχύει το ίδιο και όταν αναφερόμαστε στους δυο αστυνομικούς.
Δεν ξέρω, μπορεί να έχει μια ιδέα από σάλτσα δραματοποίησης και μας έχει πάρει η μπάλα με τα μικρά ονόματα (βάζω και τον εαυτό μου μέσα μην κατηγορηθώ για εμπάθεια).
Χαίρομαι κι εγώ με τη σειρά μου που πολύς κόσμος δηλώνει κατά της βίας, μα θέλει πολλή προσοχή μια "λεπτομέρεια". Δεν ξεμπερδεύουμε με τη βία αν την προσωποποιήσουμε σε θύτες και θύματα. Κι αυτό ακριβώς πιστεύω ότι κάνουν τα ονόματα. Κάθε άνθρωπος είναι δυνάμει θύτης ή θύμα. Φορέας ή αποδέκτης βίας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Άλλο η πράξη κι άλλο ο φορέας της.
Τον πιτσιρικά το '85 ποσοι τον θυμόταν πριν τις 6 Δεκέμβρη? Ελάχιστοι από όσους θα τον έλεγαν με το όνομά του τότε. Έγινε όνομα και ξεχάστηκε. Και ξανα-δολοφονήθηκε φέτος.
Κατερίνα, Εξάρχεια
Δεν έχεις δίκιο. Το όνομα των θυμάτων της κατάστασης, από όποια πλευρά κι αν είναι, λειτουργούν ως μία μόνιμη υπενθύμιση ότι δεν μιλάμε για "έναν νεκρό" από εδώ ή "έναν νεκρό" από εκεί - δεν κάνουμε στατιστική.
Κι εγώ αρχικά ένοιωθα κάπως άβολα που όλοι μίλαγαν για τον Αλέξη ή Gregory λες και ήταν κολλητοί του, αλλά τελικά νομίζω πως κανείς δεν το έκανε για να "κλέψει" δημοσιότητα. Είναι απλά η σοκαριστική συνειδητοποίηση ότι θα μπορούσε να είναι ο καθένας μας στη θέση του, που εκφράζεται με αυτή την οικειότητα. Και σίγουρα προτιμώ το "Αλέξης" από το "ο δεκαπεντάχρονος", "ο άτυχος μαθητής", "ο αδικοχαμένος έφηβος" και άλλα τέτοια γραφικά...
Αγαπητέ yX,
το θέμα στο προηγούμενο σχόλιό μου δεν ήταν ότι κάποιος με τη χρήση των ονομάτων προσπαθεί να κλέψει δημοσιότητα. Το θέμα μου δεν είναι η δημοσιότητα.
Κατά τα άλλα νομίζω ότι λέμε ακριβώς το ίδιο πράγμα. Αν χρειαζόμαστε ονόματα- υπενθυμίσεις για τη φρίκη τετοιων πράξεων, αν τόσο εύκολα ξεχνάμε, τότε κάτι πάλι κάνουμε λάθος.
Και πάλι ταυτιζόμαστε με τα θύματα, και πάλι εξοργιζόμαστε με τους θύτες.
Ο καθένας θα μπορούσε να είναι στη θέση του πιτσιρικά, όπως και ο καθένας θα μπορούσε να είναι στη θέση του θύτη. Πόσοι ειναι σε θέση να παραδεχτούν το δεύτερο σκέλος?
Το πρόβλημά μας πρέπει να είναι η βια, όχι οι άνθρωποι. Δώσε στον άνθρωπο την επιλογή να μη γίνει βίαιος.Την επιλογή να μην ξαναγίνει βίαιος.
Άν ταυτιστώ με κάθε θύμα, τιμόνι στη ζωή μου θα είναι μόνο ο φόβος μη γίνω το επόμενο. Και στη γωνία με περιμενει ένας ολόκληρος μηχανισμός να "κατευνάσει" το φόβο μου και να με ξαναβυθίσει στη λήθη.
Κατερίνα, Εξάρχεια
Καταλαβαίνω τι εννοείς, αλλά συνεχίζω να διαφωνώ. Για μένα ο τρόπος προσφώνησης είτε του Αλέξη, είτε του Διαμαντή είτε οποιουδήποτε είναι άνευ σημασίας. Ας τους αποκαλεί ο καθένας όπως νοιώθει, δεν εκμαιεύω κανένα συμπέρασμα από αυτό.
Δε γίνεται να λέμε "ο αποτέτοιος" μόνο και μόνο για να μη νομίζει κάποιος ότι προσπαθούμε να δραματοποιήσουμε την κατάσταση (είναι αρκετά δραματική από μόνη της, άλλωστε). Όποιος ψάχνει, βρίσκει, τελικά. Κι εγώ μπορώ να πω ότι εσύ είπες "το πιτσιρίκι" για να τονίσεις εμμέσως το νεαρό της ηλικίας του (παραβλέποντας ίσως κάτι πιο απλό, όπως πχ το ότι είσαι αρκετά μεγαλύτερή του), άρα να σου την και πάλι η δραματοποίηση. Επαναλαμβάνω, δε σε κατηγορώ για κάτι τέτοιο, ούτε το παραπάνω είναι άποψή μου. Απλά κάνω το δικηγόρο του διαβόλου για να σου δείξω πόσο εύκολα μπορεί να παρασυρθεί κάποιος και να δώσει μεγάλη βαρύτητα σε ένα ασήμαντο θέμα (εν προκειμένω μία προσφώνηση) και να χάσει το πραγματικό νόημα.
Τέλος, κλείνοντας, να διευκρινίσω ότι αυτό που εννοούσα στο προηγούμενο post μου είναι πως το κάθε όνομα έχει μία σημασία, κατά τη γνώμη μου: Βοηθά στο να μην ξεχνάμε (ναι, δυστυχώς η κοινωνία μας χρειάζεται τέτοιες αέναες υπενθυμίσεις για τα αυτονόητα) ότι πίσω από κάθε αριθμό υπάρχει κάποιος άνθρωπος. Φυσικά και δεν εννοώ ότι έχει κάποια διαφορά εάν το όνομα είναι Αλέξης, Διαμαντής, Κώστας ή Κατερίνα. Αλλά έχει σημασία να θυμόμαστε ότι υπάρχει ένα όνομα.
Πω-πω, πάλι πλατείασα.. Πρέπει να το δουλέψω!
:)
ΥΓ: Τρίτη φορά που διαγράφω post μου για να το αλλάξω.. Edit δεν υπάρχει;
Ελπίζω αυτό το μήνυμά σου εκφράζει ολόκληρο το blog!...
Δημοσίευση σχολίου