μια πρωτοτυπη διαφημιση...

Πριν τέσσερις περίπου ημέρες περπατώντας στα Εξάρχεια ήθελα να βγάλω κάποιες φωτογραφίες για την καθημερινότητά μας,ήθελα να τραβηξω τις τρύπες απο τις σφαίρες στον τοίχο απο το καλάσνικωφ όπου έπληξε τον άτυχο αστυνομικό των ματ,κάποια σκουπίδια όπου δεν είχαν μαζευτεί καμιά εβδομάδα και ένα άστεγο ναρκομανή. Τα τρία αυτά στοιχεία δεν έλεγαν κάτι απο μόνα τους αλλά η συνήπαρξή τους σε ένα καρέ με έκανε να σκεφτώ πολλά και να αναρωτηθώ γιατί γίνονται όλα αυτά και τελικά εάν αλλάζει κάτι.
Οι αστυνομικοί της Μονάδας Ασύστολης Τρομοκρατίας (ΜΑΤ) όπου φύλαγαν το ΥΠ.ΠΟ. εκείνην την ώρα άρχισαν να με καταδιώκουν βρίζοντας με εμένα και την μαμάκα μου, η οποία ήταν απούσα απο το περιστατικό και δέν εγνώριζαν,και πετώντας πέτρες όπου ήδη είχαν στις τσέπες τους με σκοπό να με αποθήσουν απο ότι μου έδωσαν να κατάλαβω.
Μετά απο εκατό περίπου μέτρα σπρίντ κοντοστάθηκα δίπλα σε ένα φαρμακείο λίγο πρίν την οδό Στουρνάρη,ώστε να βρώ πάλι την ανάσα μου,κοιτώ λοιπόν αριστερα μου και
βλέπω την εν λογω διαφήμιση στο φαρμακειο την οποία την θεώρησα τουλάχιστον κωμική,σαρκαστική και επίκαιρη. Ήταν σαν ο φαρμακοποιός να την ανάρτησε βλέποντας με να τρέχω,και με άπλετη δόση χιούμορ την έβαλε δίπλα μου για να γελάει...
Σας την παρουσιάζω με μία μικρή παρέμβαση...