Θελω επισης να πω οτι ενα απ τα βασικα συνθηματα οπου κυριαρχησαν ηταν:
μπατσοι απο δω,
σκουπιδια απο κει,
Καναν τα εξαρχεια μια χωματερη!
Ως επισης και το γνωστο πια μπα,γου,δο και το μικρο μου πονυ!
Καθολη την διαρκεια της ειρινικης αυτης πορειας οι διμοιριες οπου γυρω μας ηταν δεκαδες αποχωρησαν με την ουρα στα σκελια,και ετσι λοιπον με την παραδοσιακη γιορτη των φωτων μπηκαν οι καλικατζαροι παλι στην φωλια τους και θα συνεχισουν απο τα βαθη της γης να πριονιζουν οτι πριονιζουν εκει κατω,
ΑΣ'ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΕΚΕΙ ΓΙΑΤΙ ΕΚΕΙ ΑΝΗΚΟΥΝ
4 σχόλια:
Παρέμβαση
Κουμπούρες στην καμπούρα μας...
Του ΣΤΑΘΗ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ
Η προβοκάτσια γίνεται πάντοτε στην ώρα της, αλλιώς δεν είναι προβοκάτσια, είναι χάσιμο χρόνου (και στόχου).
Οποτε το όποιο κίνημα έβγαινε στους δρόμους, έβγαιναν παγανιά και οι κουμπουροφόροι μπαμ και μπουμ οι μπαταριές πάρ' τα κάτω τα αιτήματα (εκτός από τα θύματα) άρον άρον τα πλακάτ του και στο σπίτι του το όποιο κίνημα.
Μεγάλοι «επαναστάτες» οι κουμπουροφόροι (είτε της 17ης Νοέμβρη είτε όποιου άλλου ονόματος έχουν μαγαρίσει την ουσία) αποφάσιζαν, ωσάν κάποιος φασίστας θεός, ποιος θα ζει και ποιος θα πεθαίνει, ώσπου να «βάλει μυαλό» ο λαός και να ξεσηκωθεί.
Το φαινόμενο ονομάσθηκε τρομοκρατία και μαζί με την (αντι)τρομοκρατία που υποτίθεται ότι θα το αντιμετώπιζε, έστησαν έναν σκοτεινό και χρήσιμο χορό κράτους - παρακράτους - εγχώριων και ξένων μυστικών υπηρεσιών - συμπαθούντων εκ του «χώρου» (υποτίθεται αντιεξουσιαστικού), πρακτόρων - προβοκατόρων και μπαχαλάκηδων, ο οποίος έπαιζε κλέφτες κι αστυνόμους πάνω στο σβέρκο του λαού καθ' όλην τη μεταπολίτευση και προς όφελος της άρχουσας τάξης.
Ωσπου ήρθαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, εν όψει των οποίων πλάκωσε η Σκότλαντ Γυαρντ, αναθερμάνθηκε το ενδιαφέρον των Γιάνκηδων και επετεύχθη μια εκεχειρία με αμοιβαία επωφελείς συμφωνίες των συμβαλλομένων -κάηκαν μαζί με τα ξερά κι ορισμένα χλωρά- επικράτησε ο καθωσπρεπισμός της διεξαγωγής των Αγώνων, διοχετεύθηκαν και τα απαραίτητα δισεκατομμύρια περί την ασφάλειά τους, ανεδείχθη το κράτος, λούφαξε το παρακράτος, έδωσε τις δέουσες συνεντεύξεις ο κυρ Χρυσοχοΐδης, πήγε κάθε κατεργάρης στον πάγκο του (κι ολίγοι στο κελλί τους) κι έμειναν τινές εν υπνώσει για μελλοντική χρήση.
Αίφνης, εν έτει 2008-2009, βγήκαν οι παίδες στους δρόμους. Παρά τους μπαχαλάκηδες (είτε άφρονες είτε αντιφρονούντες) οι παίδες εξέφρασαν σχεδόν τους πάντες εξ όσων η εργασιακή τους ζωή βρίσκεται σε κίνδυνο και κράτησαν τα αιτήματά τους ψηλότερα απ' τις φωτιές και τα σπασίματα, ακόμα περίοπτα.
Οχι μόνον η βία χωρίς στόχο δεν επεκράτησε, αλλά οι μαθητές με τα λουλούδια και τα τραγούδια τους απέδειξαν ότι οι αστυνομικοί δεν ήταν στόχος. Στόχος ήταν και είναι το απάνθρωπο (κι όχι μόνο για τους νέους) σύστημα. Αυτό ήταν και είναι άκρως επικίνδυνο φαινόμενο κι έπρεπε να σταματήσει αμέσως.
Αρχισαν λοιπόν κάτι «τυχαίοι» πυροβολισμοί, βιτριόλιασαν τη συνδικαλίστρια εργάτρια, κυρία Κωνσταντίνα Κούνεβα, γάζωσαν την κλούβα των ΜΑΤ με καλάσνικωφ και, τέλος, γάζωσαν επίσης με σκοπό τον φόνο τους τρεις αστυνομικούς, αφήνοντας βαρειά πληγωμένο τον κ. Διαμαντή Μαντζούνη.
Θαύμα! Ξανάχουμε χρήσιμη τρομοκρατία. Οι ενδείξεις ζωής που (με αραιά χτυπήματα στο παρελθόν, μετά τους Ολυμπιακούς) άφηνε να διαφανούν η λανθάνουσα αλητεία απέκτησαν αίφνης σάρκα και οστά, η τρομοκρατία αναβίωσε -στόχοι στα κρεβάτια σας, έρχεται ο «Επαναστατικός (τρομάρα του) Αγώνας».
Το μόνον που υπερβαίνει τη βία χωρίς στόχο (των μπαχαλάκηδων και των βαλτών) είναι η φασιστική βία με στόχο (μέσω του χτυπήματος αστυνομικών, πολιτικών, πολιτών πλουσίων ή φτωχών, συνδικαλιστών και άλλων) τον λαό, το λαϊκό κίνημα, την αστική δημοκρατία (και την προοπτική εξέλιξής της επί το φιλολαϊκότερον, ακόμα και την προοπτική ανατροπής της προς το σοσιαλιστικό της στάδιο).
Ουρά του κράτους και μαύρη χειρ του παρακράτους οι κουμπουροφόροι βγαίνουν στους δρόμους για να στείλουν τον κόσμο στο σπίτι του. Οπως οι ύαινες έτσι κι αυτοί χρειάζονται πτώματα ώστε να στήσουν γύρω τους τον χορό της σύγχυσης. Με ενορχηστρωμένα σε αυτή την προοπτική τα πρόθυμα κανάλια που αρχίζουν να μηρυκάζουν γλυκά κατηγορίες (όπως αυτήν εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ ότι «χαϊδεύει τα αυτιά των κουκουλοφόρων») που βάζουν στον ίδιο παρονομαστή τις διαδηλώσεις των νέων με τους κουμπουροφόρους.
Στον αισχρόν αυτό ρόλο πρωτεύει η ακροδεξιά απόφυση του δικομματισμού, το ΛΑΟΣ, ζητώντας από τη μια να σταματήσουν οι διαδηλώσεις και καλώντας από την άλλη τους αστυνομικούς σε αντιδιαδηλώσεις. Αν οι φασίστες κουμπουροφόροι θέλουν να ενεργοποιήσουν τον φόβο για να στείλουν τον κόσμο πίσω στους καναπέδες του, έντρομον ή αδιάφορον, η ακροδεξιά πολιτική τους κάλυψη ολοκληρώνει τη δουλειά επικαλούμενη τον νόμο (του κράτους) και την τάξη (του παρακράτους).
Ουδέποτε ο δικομματισμός έπαιξε με τη φωτιά παίζοντας με την τρομοκρατία και την αντιτρομοκρατία, διότι, παρά τις απώλειες σε ανθρώπους, οι στόχοι του να κρατά υπό καθεστώς φόβου τον λαό με σκιάχτρα σαν τους Κουφοντίνες και τους Ξηρούς ήταν πάντα προέχοντες.
Σε αυτήν την υπόθεση όσο πιο μεγάλα ψέματα λέγονται κυρίως μέσω του υπ' αριθμόν ένα εχθρού του λαού, τα χειραγωγούμενα ΜΜΕ, τόσον πιο πιστευτά γίνονται.
Το παιχνίδι έχει παιχτεί πολλές φορές. Κι έχει επιτύχει σχεδόν όλες. Τα κουμπούρια σκοτώνουν τα αιτήματα, η Αριστερά συκοφαντείται, ο κόσμος μουδιάζει και πολλοί πάνε σπίτια τους.
Το μόνον που ίσως να 'ναι διαφορετικό αυτή τη φορά είναι η πιθανότης να μην τσιμπήσει η νεολαία, να μη φάει αμάσητο αυτό το κόλπο της άρχουσας τάξης. Οχι τόσον διότι το παίγνιον αυτό έχει παιχτεί πολλές φορές -δεν έχει σε τέτοιο βάθος μνήμη η πληθύς της νεολαίας- αλλά διότι οι νέοι σήμερα επικοινωνούν μεταξύ τους αλλιώς, έξω απ' το μέινστρημ του χειραγωγούμενου Τύπου, δεν τους έχει κάνει (ακόμα τουλάχιστον) το μυαλό πιλάφι η προπαγάνδα και η διαφήμιση.
Οσο για εμάς (εσάς) τους παλαιότερους, όλοι κατά βάθος γνωρίζουμε. Μπορεί συχνά να επιλέγουμε το πρόσχημα που μας χρειάζεται για να μην επιλέξουμε, όμως κατά βάθος όλοι γνωρίζουμε. Πολλά, εδώ και πολύν καιρό...
--------------------------------------------------------------------------------
ΑΠΟΨΕΙΣ
Η Δημοκρατία δεν τρομάζει
ΕΙΝΑΙ, ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ, εγκληματική ενέργεια, που καταδικάζεται απ' όλους, η δολοφονική επίθεση κατά του αστυνομικού. Η Δημοκρατία είναι κατά του φόνου, κατά της βίας απ' όπου κι αν προέρχεται. Σ' αυτήν την αρχή δεν χωρούν εκπτώσεις, διαφοροποιήσεις και όποιες δικαιολογίες.
ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ τη δολοφονική επίθεση εκδηλώθηκαν αντιδράσεις από τον πολιτικό κόσμο και εκφράστηκε η άποψη, με έντονο τρόπο μάλιστα, ότι βάλλεται και κινδυνεύει η Δημοκρατία.
ΠΡΑΓΜΑΤΙ, υπάρχει κίνδυνος για τη Δημοκρατία, εάν η εγκληματική επίθεση χρησιμοποιηθεί ως πρόσχημα και στο όνομα της ασφάλειας προωθηθούν και εφαρμοστούν μέτρα καταστολής, δηλαδή, ουσιαστικά, μέτρα περιορισμού της.
ΑΥΤΟ ακριβώς θα ήθελε το κατεστημένο, που τρομάζει όταν αμφισβητείται και όταν προβάλλονται λαϊκά αιτήματα και διεκδικήσεις με κινητοποιήσεις και αγώνες.
ΔΕΝ ΤΡΟΜΑΖΕΙ και δεν πρέπει να τρομάζει η Δημοκρατία από τη λαϊκή αμφισβήτηση, η οποία δεν την κλονίζει, αλλά την ενδυναμώνει, αφού στόχος είναι η βελτίωση και η εξέλιξή της για να γίνει δικαιότερη και πιο ανθρώπινη, για να μην είναι μια έννοια κενή περιεχομένου, ένα σύστημα που βολεύει τους λίγους και αδικεί κατάφωρα τους πολλούς.
ΔΥΝΑΜΩΝΕΙ η Δημοκρατία και θωρακίζεται όχι με λιγότερη, αλλά με περισσότερη Δημοκρατία. Γι' αυτό και έχει σημασία να είναι σωστή και ψύχραιμη η αντίδραση στα γεγονότα των τελευταίων ημερών και ειδικά στην επίθεση «τυφλής εκδίκησης», καταδικαστέας χωρίς συζήτηση.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ ο τόπος μια βαθιά κοινωνική κρίση, η οποία εντοπίζεται στον τρόπο με τον οποίο ασκείται όχι μόνο η πολιτική αλλά η κάθε είδους εξουσία, με αποτέλεσμα να έχουμε φαινόμενα εκτεταμένης διαφθοράς και προπαντός έκπτωση αξιών.
ΕΙΝΑΙ απόλυτα υγιές να αντιδρούν οι πολίτες σ' αυτά τα φαινόμενα που πλήττουν τη Δημοκρατία και την αξιοπιστία των θεσμών της. Βλέπουν τον κίνδυνο, και στην ενίσχυση της Δημοκρατίας αποσκοπούν οι διαδηλώσεις, οι κινητοποιήσεις, οι αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας, η προβολή αιτημάτων, η διεκδίκηση καλύτερων όρων ζωής και οράματος για το μέλλον.
ΟΙ ΣΦΑΙΡΕΣ από τα Καλάσνικοφ της δολοφονικής επίθεσης δεν πρέπει να τρομάξουν τη Δημοκρατία και να σταματήσουν οι λαϊκές εκδηλώσεις, αφήνοντας έτσι να λειτουργήσει το πρόσχημα της ασφάλειας για να μην αλλάξει τίποτε. Τώρα θα πρέπει να είναι πιο μαζικός και πιο αποφασιστικός ο αγώνας για τη διεύρυνση της Δημοκρατίας.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 07/01/2009
Ας μπει σε ξεχωριστό άρθρο το κείμενο του Στάθη...
Εδώ μπήκε ο Πιτσιρίκος ;)
...που καμία αντιπάθεια δεν τρέφω εναντίον του (το αντίθετο μάλιστα), για να εξηγούμαι! :)
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟΥ!
ΕΥΤΥΧΩς ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ ΚΑΙ ΧΤΕΣ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΑΚΙ ΠΟΥ ΚΑΤΕΒΗΚΑ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΔΑ ΣΤΟΛΗ ΟΥΤΕ ΑΠΟ ΜΑΚΡΥΑ.
Δημοσίευση σχολίου